Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kaken op elkaar, versterkers op standje dertien, kompas instellen op spacerock met een metalen randje, aftikken en gáán: God Is an Astronaut in een notendop. Zeg maar gerust: stevige, walsende postrock uit dezelfde straat als Mogwai, net bij Jesu om de hoek en ook Red Sparowes behoort tot de buurtgenoten. Explosions in the Sky en Tortoise blijven ook op Origins verder weg op de landkaart liggen. Alleen al omdat het materiaal van deze Ieren zich binnen een heel wat simpeler stramien afspeelt.
Moeilijk doen om het moeilijk doen is niet besteed aan God Is an Astronaut. Navelstaren of galmend het licht uitdoen ook niet. IJzig is de groep in tegenstelling tot Mono ook niet. Wat dan wel? Een metallieke glans in de eerste plaats en die uit zich nogal in rechttoe rechtaan composities. Introdeuntje, opzwepen, even gas eraf (voeg naar wens wat synthesizers toe) en dan slopen die handel; meer hoeft het niet te zijn. Meer is het ook niet.
Wat wil je nu nog in een genre waarin vooral de wegwijzers zelf al dan niet onderweg miskleunend steeds op zoek gaan naar nieuwe invalshoeken om de sleet buiten de deur te houden? Moet je dan op je zevende album nog eens aankomen met halfbakken ideeën volgens niets anders dan de geijkte zacht-hard-zachtachtig-harder-hardst-formule? Als Originis één ding bewijst is het dat het antwoord ontkennend moet luiden. Dat moet niet. Dat hoeft niet. Beter niet.
God Is an Astronaut heeft een troef in handen die ligt in de sexy swing die de immens ziedende liveshows een zekere dansbare draai weet te geven. Die helpt Origins niet boven een platgetreden maaiveld uit. Het album is te braaf, te zevenentwintig-in-een-dozijn om een deukje in een pakje Blue Band te timmeren; hoe stoer de slopershamer zich ook wil voordoen. Zelfs als een knipoog of eerbetoon naar de wortels (of helden) van God Is an Astronaut faalt de plaat jammerlijk. Simpelweg omdat Origins een overbodige en bovenal matige herhaling van zetten is in een spel dat grootmeesterlijk gespeeld werd door titanen als Mogwai op Rock Action en Come On Die Young.
http://www.kindamuzik.net/recensie/god-is-an-astronaut/origins/24377/
Meer God Is an Astronaut op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/god-is-an-astronaut
Deel dit artikel: