Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met het verliezen van de Nederlandse distributeur moeten we het al een paar jaar zonder de releases van het Zweedse Labrador stellen. Een waar gemis, want het label is verantwoordelijk voor indiepoppareltjes van The Radio Dept., Tribeca en Club 8.
Met hun kabbelende electrofolk heeft die laatste een blauwdruk gelegd voor Green Pitch. Een Deense groep rondom het zingende en liedjesschrijvende duo Rex Garfield en Ste Rasch.
Het vijftal blinkt op het debuut Ace of Hearts uit in melodische, zachtaardige liedjes, waarin geen ongetogen noot valt. Soms sober met alleen een akoestische gitaar of een Fender Rhodes gespeeld, maar vaker opgesierd door sfeervolle electronica.
Hierdoor doemt een referentie aan de laptoppop van het Japanse Caroline op. Beide bands weten een uitgestrekt, besneeuwd landschap op te wekken waar ergens een huis staat met een Senseo-apparaat.
Ook kan Green Pitch moeiteloos in het vakje van 'huiskamerpop van de 21e eeuw', naast Stars, gezet worden. Dat komt naar voren in een sporadisch uptempo nummer als 'Reverse', maar vooral door de man-vrouw duetten van Rasch en Garfield. Met name Rasch heeft goed op de intonatie van Amy Milan gelet.
Er staat geen zwak nummer op Ace of Hearts en Green Pitch moet een brug kunnen slaan tussen Sigur Rós-adepten en liefhebbers van het rustieke getokkel van Nick Drake. Of dat gaat gebeuren is twijfelachtig, maar hopen doen we er wel op. Dubbel zo hard, nu het hier met Labrador ook al is misgegaan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/green-pitch/ace-of-hearts/15149/
Meer Green Pitch op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/green-pitch
Deel dit artikel: