Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hipp-e en Halo, de jongens die enkele jaren terug met hun 'Hear Dis Sound' de West-Coast/Siesta-stijl hebben aangezwengeld, hebben al een tijdje geleden bij Slam's Soma label getekend. En na enige dansvloergerichte vinyls is er nu ook de tegenwoordig obligate maturiteitsproef, de langspeler. En in dat examen halen ze maar net geen onderscheiding. Waarom? Omdat ze in tegenstelling tot velen uit de tech-house scene om te beginnen al geen pretentie hebben. Ze schamen zich niet voor wat te gemakkelijke samples of voor al te voor de hand liggende house ritmes. Nu is het haast onmogelijk om op het vlak van house (laat staan van tech-house) nog iets te ondernemen dat origineel of vernieuwend is (tenzij je Craig, Dixon, Parrish of Herbert heet). Dus dat alvast kunnen we hen niet kwalijk nemen. Op hun best is het duo als ze zachtjes aan gaan met nummers die, in de trant van West-Coast godfather Doc Martin, netjes tussen minimale dub en funky house inzweven. Getuigen van die aanpak op deze plaat zijn goed opgebouwde en perfect getimede tracks als 'Sol Session', 'Nature' en 'Doo Ya!': zweverig, hypnotiserend en toch lekker strak. 'Broken Arrow' schakelt dan gezwind over naar percussieve breakbeat met nachtelijke trompetten zonder op zijn bek te gaan. 'Passage of Time' is dan weer elektronische dub, waarbij wij een 'toch niet slecht voor deze rookies' nauwelijks konden onderdrukken. Enkel bij de twee vocale nummers (met de poëtische titels 'Feelin' en 'Tonight') had onze kaas-indicator enige verwerkingsproblemen. 'Slayin' the Dragon' is de traditionele downtempo afsluiter. En hoewel ook dit nummer vrij nadrukkelijk naar onze verwensingen solliciteert (die gitaarsolo! dat parlando vol vreselijke clichés!), moeten wij de balans toch positief afsluiten. Toegegeven, er is niks vernieuwend te bespeuren in melkwegen. En ja, wij durven sterk twijfelen aan een houdbaarheidsdatum van langer dan 2 jaar. En inderdaad, net als bij Metro Area, balanceren de vaak nogal kale nummers op het randje van de verveling. Niettemin is dit het eerste goeie Soma-album sinds Chaser's 'Game On!'. Laat dat in deze barre house en techno tijden een compliment zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/h-foundation/environments/3079/
Meer H_Foundation op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/h-foundation
Deel dit artikel: