Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wagenwijd staan de ogen open. Het is nacht, met een heldere sterrenhemel boven het hoofd. Onwillekeurig worden de lichtpunten verbonden door lijnen. Nieuwe beelden ontstaan. Geluiden die daarbij horen, verzin je in je eigen binnenste. Daarover communiceren is onmogelijk, bij gebrek aan beschrijvingen. Woordeloos woekert de verbeelding rond in deze nachtmerrieloze nacht. Het duurt nog lang eer de ochtend aanbreekt. Alleen met fantasie buitelen de meest fantastische klanken stil, maar niet onhoorbaar tussen de sterren. En daar componeert Hans Tutschku.
De Duitse geluidmeester is er vroeg bij. Al jong wordt hij professioneel actief in de muziek en van tournees met Stockhausen tot het Instituut voor Sonologie en IRCAM bekwaamt hij zich in de kunst van elektronische meerkanaalspresentatie van composities. Tutschku onderzoekt in zijn werk nadrukkelijk de impact van intuïtie op computermuziek. Een kleine vonk aan inspiratie leidt hem op die golf door klankonderzoekingen. Zo triggeren piano's die loos in een conservatorium staan het idee om de dromen van die desolate instrumenten hoorbaar te maken; de 'onpianistische' expressies, zoals Tutschku ze noemt. En de componist blijkt net als zijn luisteraar verbaasd over waar de research hem naar het innerlijk van de piano voert; stap voor stap verder op de sonische reis.
In 'Issho ni', het afsluitende van de verzameling van drie recente stukken op Firmament, plaatst Tutschku harmonie centraal. Die construeert hij uit slaapliedjes, folksongs, gezongen gebeden en kinderliedjes uit vele culturen. Tutschku probeert zo te komen tot een utopische eenheid waarin alle etniciteiten samen optreden en veren. Seculier en religieus vloeien samen, postmodern gecomponeerd en eeuwenoud ook, plus: de menselijke stem en elektronische (micro)bewerkingen. De compositie ademt intens ritueel. Niet in het minst omdat Tutschku deze live over vele kanalen om zijn publiek heen uitstuurt. Dat wordt zo passieve getuige van de omringende feestelijkheid; een jubelend Denkmal voor eenheid dat alleen in de verbeelding kan bestaan of muziek die zo tastbaar is als de halve bol die de sterrenhemel boven je vormt als je op je rug in het warme gras ligt?
http://www.kindamuzik.net/recensie/hans-tutschku/firmament/26301/
Meer Hans Tutschku op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hans-tutschku
Deel dit artikel: