Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op de voorgrond treden, dat doet Henny Vrienten eigenlijk al jaren niet meer. De laatste keer moet zijn geweest tijdens de reünietour die hij met Doe Maar deed. Dat wil echter niet zeggen dat hij achter de geraniums zit. Het tegendeel is waar. Vrienten is namelijk nog altijd hyperproductief. Hij schrijft liedjes voor Sesamstraat, maakt film- en musicalmuziek bij de vleet, schrijft dichtbundels, maakte een plaat met vrienden Henk Hofstede en Frank Boeijen, produceerde een documentaire over bekende gitaristen en componeerde zelfs een heuse hoogmis. Om maar aan te geven dat Vrienten nog altijd bulkt van de creatieve impulsen.
Een soloalbum neerzetten, dat was echter al lang geleden voor het voormalige popidool. Drieëntwintig jaar geleden, om precies te zijn. Het is een plaat die barst van de herinneringen, bol staat van de mijmeringen. Over vroeger, over vergankelijkheid en vervlogenheid. Zoals die ode aan zijn moeder in 'Lieske', wier brein beetje bij beetje afbrokkelt. Of aan zijn eerste liefde. Geen meisje, maar een gitaar.
En Toch... is een ingetogen plaat. Hier horen we niets van de stuiterende branie waarvan velen Vrienten kennen. Het is een eerlijk, puur en ook donker album. Volledig akoestisch. Toch is die stem met de Brabantse tongval nog altijd direct herkenbaar. Zeker op de momenten waarop hij wat lichtvoetiger gaat zingen. Zoals in 'Alles Weg' of 'Mug in de Klamboe'. Hier horen we de bluesy, beschouwende kant van Vrienten. Mooie, scherpe teksten, vaak bijna fluisterend en mompelend gebracht. Naar eigen zeggen een plaat van de liefde. Vandaar de titel. In 'Het Gaat Niet Over' duidt hij wat belangrijk is in 't leven. Niet roem, status of geld. Wel de liefde.
Bijzonder aan de plaat is niet alleen de bijdrage van Daniël Lohues, maar vooral de muzikale partnerschap met zoon Xander Vrienten, die furore maakt met Jett Rebel. Diens sobere baspartijen stellen zijn vader - zelf ook bassist - in staat in soberheid te schitteren. Vrienten mag dan inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd voorbij zijn, hij is nog altijd smoorverliefd. Op het leven en op de muziek.
http://www.kindamuzik.net/recensie/henny-vrienten/en-toch/25476/
Meer Henny Vrienten op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/henny-vrienten
Deel dit artikel: