Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is alweer zeven jaar geleden dat Hybrid zijn debuutalbum Wide Angle aan de wereld gaf, dat vervolgens de boeken inging als het prototype voor de combinatie van breakbeat en progressive. De opvolger liet niet minder dan vier jaar op zich wachten, alhoewel het ergste leed in 2000 bestreden werd met de uitmuntende collectie remixen die op Remix And Additional Production By… werd gepresenteerd.
Toch wist opvolger Morning Sci-Fi in 2003 nog te verbazen. Niet alleen bood het album een productie van eenzame klasse en prachtige melodieën en structuren, opeens was ook de brug geslagen naar andere stromingen. Hybrids mengtafel was niet meer het exclusieve domein voor breaks en progressive, maar ook pop en new wave bleken welkom.
De aankondiging van een nieuw album resulteerde deze zomer in gemengde gevoelens. Aan de ene kant was er een reikhalzend verlangen, maar juist vanwege de grootte van Morning Sci-Fi was er ook twijfel. Want hoe zou Hybrid eigenlijk nog verder kunnen groeien? Zouden Truman en Healings niet als een moderne Icarus ter aarde vallen als ze een nog groter geluid en concept aandurven?
Gelukkig is I Choose Noise van het kaliber dat alle twijfel eenvoudig omzet in overtuiging. Wederom zijn een voltallig symfonieorkest en een klein leger gastzangers gevraagd hun hulp te verlenen, waaronder Perry Farrell van Jane’s Addiction en oudgediende Kirsty Hawkshaw. Daarmee weet Hybrid een nóg bonter pallet stromingen en sferen samen te voegen tot één coherent geheel.
De basis wordt nog bijna altijd gelegd door een solide raamwerk van dynamische beats met veel oog voor detail en kleine variaties. Wat Hybrid daar bovenop weet te plaatsen, is verbazingwekkend. Lagen en lagen strijkers, baslijnen, warme synthesizers en arpeggio’s, gitaren, stemmen en geluidseffecten worden nonchalant verweven alsof er geen grenzen op het gebied van frequentiebereik en volume bestaan. Het resultaat daarvan is een mengsel van breakbeat, filmmuziek, ambient, wereldmuziek, progressive en klassiek. Soms is dat vooral dansbaar, soms is dat vooral voelbaar, soms is dat vooral luisterbaar. In alle gevallen laat Hybrid zien dat genres zinloos zijn en dat alles door de juiste handen mengbaar is.
I Choose Noise is daarmee een blauwprint voor de dance als volwaardige muziekstroming en realiseert daarmee datgene wat Faithless en Junkie XL zo graag wilden maar nooit lukte. Klinkt dat als grootheidswaanzin? Overtuig uzelf en luister afsluiter ‘Just For Today’. Een betere wijze om twijfel resoluut te logenstraffen is er niet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hybrid/i-choose-noise/13943/
Meer Hybrid op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hybrid
Deel dit artikel: