Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Van een bluesman verwacht je niet meteen dat hij zijn plaat opent met een Ierse folksong, behalve als hij toevallig Ian Siegal heet. Het met Keltische invloeden overgoten en in drie delen opgesplitste 'Beulah Land' doet sterk denken aan The Pogues, maar het is nauwelijks representatief voor de overige tien songs op Standing in the Morning. De stelling dat bluesmannen vaak niet in vocale kwaliteiten uitblinken, klopt weer eens als een bus bij Ian Siegal, die erkenning verwierf als vast lid van de Lee Sankey Group. Die tekortkomingen als zanger worden op Standing in the Morning succesvol weggemoffeld door geluidstrucages. Als hij in het heetst van de strijd komt aanzetten met theatrale en behoorlijk spookachtige rocksongs, zoals het geslaagde middenstuk 'Scarecrow', dan kan men haast niet om de vergelijking met Tom Waits heen. De Ian Siegal Band is weliswaar niet zo gek als Waits, dus laat staan als Captain Beefheart, maar gelukkig rekenen de Britten wel op hun eigen manier af met het brave imago van blanke bluesmuziek. Ik hoef er ook niet iedere ochtend mee wakker te worden, maar Standing in the Morning van Ian Siegal Band is - zeker voor een Britse bluesplaat - een bijzonder aangename en ongewone luistertrip.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ian-siegal-band/standing-in-the-morning/5365/
Meer Ian Siegal Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ian-siegal-band
Deel dit artikel: