Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De ruimte is veelvuldig het onderwerp van muziek. Het heelal met haar zuigende zwarte gaten, kosmische explosies en solitaire sondes, verlaten zwevend, op koers gehouden door gebouwen vol hardware; het spreekt bijzonder tot de verbeelding. Instinctief weet je of zelfverklaarde ruimtemuziek een mate van authenticiteit in zich draagt. Muziek betrekken op de ruimte lijkt misschien een veilige keuze maar elke liefhebber weet welke muziek de mythe van de ruimte ook werkelijk recht doen. Een slechte ‘imitatie’ valt geheid door de mand.
Manual en het door de kunstafdeling van de NAVO gesponsorde geluidsproject Icebreaker International weten wel raad met de ruimte. Ze hebben onlangs een denkbeeldige ruimtereis afgelegd, waarvan Into Forever het verslag is.
Icebreaker International is niet onbekend met het fenomeen muzikale reis. New Yorker Alexander Perls en Simon Break uit London maakten eerder al naam met het prachtige Trein Maersk, een audioverslag van een twee maanden durende reis rond de wereld aan boord van de gelijknamige olietanker. Het Deense Manual (Jonas Munk, ook lid van Limp) kwam in 2002 met het sterke Ascend, een kruising tussen shoegaze en typische Morr-electronica.
De inzichten van de drie muzikanten smelten op deze plaat fantastisch samen tot een betoverende ambientplaat. Into Forever mag met recht een conceptplaat genoemd worden. In acht nummers wordt de luisteraar het oneindige in gelanceerd. Vanaf opener ‘The Countdown’ zijn de intenties compleet helder, waardoor je alleen maar achterover hoeft te leunen en je over te geven aan de weelderige reis die je te wachten staat.
De plaat is bijzonder transparant en kent nauwelijks abstracties. Het geheel leunt zwaar op melodie en atmosfeer. Voor je gevoel gaat de plaat dan ook voorbij aan de duistere, moeilijke kant van de ruimte (zoals eerder dit jaar voortreffelijk neergezet door Dopplereffekt op ‘Linear Accelerator’). ‘Space is a beautiful place’, lijken ze te willen zeggen. De composities lijken soms met open mond te staren naar het gezicht van deze onbekende immensheid. Het is meer registratie dan interpretatie, maar juist daardoor weet de plaat dat wonderlijke gevoel van menselijke verbijstering over te brengen.
Naast de ambientmuziek van drones, echo’s en zacht zoemende synths haalt het trio ook regelmatig de elektrische gitaar van stal. Op zijn best geeft dat de muziek een intiem soort nederigheid, maar helaas is het gitaarspel soms wat al te gemakkelijk en etherisch. Toch gaat men nooit echt over het randje.
De keuze om de ruimte met fluwelen handschoenen aan te pakken lijkt weloverwogen. Want naast nemen geven Manual en Icebreaker International ook iets terug aan de ruimte. Op kosten van de private Russische ruimtevaartorganisatie RISAcorp gaat Into Forever in 2011 aan boord van ruimteschip Antares op reis naar Nebula NGC 10007, vijf lichtjaren verwijderd van de aarde. Antares zal halt houden bij de kern van deze nevel en de plaat als een oneindige loop uitzenden en achterlaten in de ruimte.
Manual en Icebreaker International houden op Into Forever de mythe grandioos in stand, maar brengen de ruimte tegelijkertijd wat dichterbij. Het idee dat het grote niets daar voor eeuwig gevuld zal worden met deze klanken is een buitengewoon ontroerende gedachte.
Samen met Dopplereffekt’s Linear Accelerator is Into Forever met afstand de beste spaceplaat van het jaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/icebreaker-international-manual/into-forever/3836/
Meer Icebreaker International & Manual op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/icebreaker-international-manual
Deel dit artikel: