Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Stephen Hitchell maakt het zijn fans nooit gemakkelijk. De Amerikaanse dubtechnospecialist brengt zijn singles in belachelijk kleine oplages uit en wie zijn eerste Intrusion-album wil bemachtigen, wacht best niet te lang.
Maar vrijwel alles wat Hitchell de afgelopen jaren uitbracht, is zijn gewicht in goud waard. Zowel muzikaal als financieel (check maar op eBay).
Samen met Rod Modell is de Amerikaanse studiowizard de laatste jaren dan ook uitgegroeid tot cultheld, mede dankzij de vaste stroom imposante Deepchordreleases op hun label Echospace. Daarop maakten de twee ruis, bas en delay tot hun belangrijkste muziekinstrumenten en pakten ze door waar Rhythm & Sound, Pole en Vladislav Delay het welletjes vonden.
Hitchells solodebuut The Seduction of Silence is wat dat betreft een logisch vervolg op het bejubelde Deepchord-album The Coldest Season (2007). Analoge vijfsterrentechnodub, omhangen met ruis, gezoem en geknisper.
Met dit verschil dat Intrusion ook een oogje op de dansvloer houdt en niet terugschrikt voor wat vocale input, geleverd door Paul St. Hilaire, voorheen Tikiman. Voor de rest is alles aan dit album dik, dubby en diep. Wat een trip!
http://www.kindamuzik.net/recensie/intrusion/the-seduction-of-silence/18211/
Meer Intrusion op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/intrusion
Deel dit artikel: