Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het vale spook op de plaathoes is Jaakko Eino Kalevi zelf. Ex-tramchauffeur uit Helsinki, tegenwoordig woonachtig in Berlijn. Na een handvol elektronische probeersels en aanverwant mixwerk wordt dan nu de poort naar het grote publiek afgetast. Met het eigen portret vol in het koud-rode halflicht en Nicolas Vernhes - War On Drugs, Wild Nothing - achter de knoppen.
Dan is er de bijna overdadige introductietrack 'JEK', waarin een androgeen koor over wanstaltig gedateerde synthesizers en blikken trommels 's mans eigen naam tot vervelens toe herhaalt: 'Jaakko Eino Kalevi'. De overdaad zou bijna stuitend zijn, ware het niet dat Kalevi met zijn muziek ergens een intrigerend, bijzonder filmisch midden raakt. De nachtelijke schemer van John Maus en vergeten films uit de jaren tachtig. Beter nog wordt het op plaatkraker 'Double Talk', dat de ideale soundtrack is voor een rit door een onderkoelde metropool. Afwezige passanten struinen de trottoirs af. Narcotische stadswalm. De prachtig holle, slaperige stem van Kalevi. De scène bedwelmt.
Wanneer de vreemde eigenheid van de plaat wat achterop raakt - zoals in het vervelende 'Mind Like Muscle' - blijkt het echter lastig de aandacht erbij te houden. Dat neemt niet weg dat Jaakko Eino Kalevi een naam is om te onthouden - JEK. Nieuwe single (helaas niet op de plaat) 'Everything is Nice' met Farao zou zomaar eens het glas kunnen breken. Vooralsnog een prachtig fletse halfschemer.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jaakko-eino-kalevi/jaakko-eino-kalevi/26524/
Meer Jaakko Eino Kalevi op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jaakko-eino-kalevi
Deel dit artikel: