Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sinds de film 'O Brother Where Art Thou' schieten de de authentieke bluegrass- en moutainblues-muzikanten als paddestoelen uit de grond. De nieuwste paddestoel heet Jim Lauderdale. Hij timmert echter al jaren aan de weg, dus zo nieuw is hij ook weer niet. Lauderdale is voor de insider voornamelijk bekend van zijn werk met de Grateful Dead en Jerry Garcia. Op zijn nieuwste plaatje werkt hij samen met Robert Hunter, die alle liedjes schreef.
Naast Robert Hunter heeft Lauderdale nog meer bekende vriendjes en vriendinnetjes. Zo zingen Emmylou Harris en Gillian Welch een paar liedjes mee en pingelt Tom O' Brian een paar nummers op zijn mandoline. Als je de namen ziet staan, hoop je wat moois te horen. Die verwachtingen worden helaas slechts ten dele ingelost.
Als Lauderdale niet verzandt in country-met-een-Nashville-sticker is zijn muziek heel best te pruimen. Hunter schrijft prima liedjes en de uitwerking van Lauderdale kan er ook mee door. Snellere en bluesy nummers als 'Sandy Ford (Barbara Lee)', 'Crazy Peg and Darby Doyle' en het titelnummer zijn leuke en aangename momenten op de plaat.
Helaas staan er ook liedjes op die de gemiddelde redneck nog wel kan waarderen, maar die mijns inziens weinig te bieden hebben. Een ietwat gladde productie en de behoefte om countrypuriteinen te vriend te houden maken Headed for the Hills soms nogal saai. De originaliteit en spelvreugde die bijvoorbeeld bij The Hackensaw Boys valt te horen, komt hier veel te weinig voor.
Misschien moet Lauderdale de veilige studio eens uitgaan, zijn gitaar wat ontstemmen en wat meer durf aan de dag leggen. Het zou dit plaatje ten goede zijn gekomen. Wat Lauderdale ook gebruiken kan, is wat peper in zijn....
http://www.kindamuzik.net/recensie/jim-lauderdale/headed-for-the-hills/6308/
Meer Jim Lauderdale op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jim-lauderdale
Deel dit artikel: