Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat de carrière van John Frusciante er een is van vallen en weer opstaan is inmiddels duidelijk. Kende zijn leven als gitarist van de Red Hot Chili Peppers al de nodige valkuilen, ook solo is het een kwestie van briljant of geneuzel. Deze nieuwe DC EP bewijst het eens te meer.
Frusciante toog voor de opnames naar Washington en daarom staat de naam van Ian MacKaye als executive producer op het hoesje vermeld. Dat Frusciante’s neus voor goede harmonieën feilloos is, bewijst hij vooral in opener ‘Dissolve’. Ritmische gitaarpartijen (’s mans handelsmerk), onvaste, zeurende zang en een gierende gitaarsolo. Prachtnummer met veel dynamiek. Dat hij zijn roemruchte verleden als junkie nog niet vergeten is, daarvan getuigt ‘Goals’. Een intiem stukje zelfreflectie zoals we al eerder hoorden op Frusciante’s platen. Maar evenwel het niemendalletje van deze EP..
Duidelijk wordt dat het experimentele wel van Frusciante’s muziek af is. Hij vond zijn definitieve vorm blijkbaar met het laatste volwaardige album The will to death. Ook ‘A Corner’ kabbelt voorbij, al gooit Frusciante er in de finale wat extra stemmen bij en knipoogt hij opzichtig naar ‘Hey Jude’. Afsluiter ‘Repeating’ is weer een topper. ‘Where are all the plans we made / Here I go again to fall apart’, zingt Frusciante aangeslagen. Een hartverscheurende, cleane gitaarsolo maakt het nummer af. Dus toch weer twee goede songs voor de echte liefhebber van de Californische zanger/gitarist. Al moet gezegd worden dat zijn enorme productiviteit niet altijd tot goede resultaten leidt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/john-frusciante/dc-ep/7375/
Meer John Frusciante op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/john-frusciante
Deel dit artikel: