Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Uitdaging: noem jij eens drie hedendaagse jazz-zangers? Dat lukt je niet. Ja, jongens als Omar, D'Angelo en Maxwell. Maar dat zijn geen pure jazzcats. Die zitten meer in de soulhoek.
Nee, echte jazz. In de traditie van John Coltrane. En met dezelfde kwaliteiten als een Bobby McFarrin en Al Jarreau. Inderdaad, grote namen. Maar José James gaat ook een grote worden, let maar op.
Hij werd ontdekt door de Britse BBC-dj Gilles Peterson, die vorig jaar met Ben Westbeech al een toekomstige grote vis binnenhaalde en ook dit Amerikaanse talent direct tekende voor zijn eigen platenlabel Brownswood.
José James komt uit New York, waar hij het vak the hard way leerde. Optreden voor een krentenbol en een glas bier, uiteindelijk een talentenjacht winnen maar tot zijn frustratie te puur zijn voor de vercommercialiseerde jazzscene in de VS.
Zijn debuut The Dreamer zal niettemin over een paar jaar worden beschouwd als een klassieker, zo goed is dat album. Sterke troef in het jazztrio rond James is Junior Mance, de vroegere pianist van Dinah Washington en Sarah Vaughn. Zijn vingervlugheid en timing is Mance niet verleerd tijdens de winterslaap.
Voeg daarbij de donkere en flexibele stem van James en je hebt zwart goud in handen. Luister maar naar zijn uitvoering van 'Park Bench People', waarop de New Yorker zijn stem binnen acht maten versnelt, verbuigt en vertraagt zoals een topatleet z'n sprint inzet en uitrent.
Schrijven kan hij ook, zoals z'n eigen nummers 'Velvet', 'Winterwind' en 'Desire' waarmee zijn droomdebuut afsluit, bewijzen. Wat een juweel van een binnenkomer.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jos-james/the-dreamer/16611/
Meer José James op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jos-james
Deel dit artikel: