Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Blackmetalartiesten mogen graag teruggrijpen op thema's uit het roemrijke prechristelijke verleden. Zolang het bij de thematiek alleen blijft levert dat - op her en der een ultranationalistische uitwas na - nauwelijks problemen op. Zodra bands echter gaan proberen hun muziek authentieker te maken door het inmengen van folkinvloeden, gaat het fout. De huppelende cadans en vrolijke melodieën van Noord-Europese volksmuziek zijn moeilijk te verenigen met de duisterheid en rauwheid die goede black metal kenmerken. Er is echter één band die al lange tijd wél de genres succesvol combineert en dat is Kampfar.
In 2006 kwam deze band uit Frederikstad na een afwezigheid van zeven jaar terug met het album Kvass. Opvolger Heimgang laat gelukkig minder lang op zich wachten.
Radicaal nieuwe wegen slaan ze op deze plaat niet in. Het renaissance fair-gevaar wordt keihard de kop ingedrukt door potentieel te luchtige riffs te herhalen totdat ze als vanzelf sinister worden. Het rauwe geluid en de snijdende stem van de man met de perfecte alias, Dolk, verjagen de laatste flarden volksdansfolklore. Heimgang is een duister heidens offerritueel.
Vergeleken met Kvass zijn de songs wat aangescherpt; Heimgang heeft vier nummers extra, maar de totale speelduur is gelijk gebleven. Het hypnotische effect is er niet minder om geworden; er zat blijkbaar toch nog wat overbodig vet op het gestripte Kampfargeluid. Een toevoeging die zeker niet overbodig is en tamelijk verrassend is voor deze traditionalisten, is die van John Carpenter-stijl keyboards in het afsluitende 'Vandrig'. Ze geven net dat beetje extra mysterie mee aan het nummer.
Zo is Heimgang zonder concessies te doen aan het Kampfargeluid meer dan een pas op de plaats geworden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kampfar/heimgang/17955/
Meer Kampfar op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kampfar
Deel dit artikel: