Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het minste dat je van Steve 'Kode9' Goodman en zijn maatje The Spaceape kan zeggen is dat ze hun tijd nemen. Zes jaar hebben ze gewacht met een langspelende opvolger voor het periodebepalende Memories of the Future. Deze keer hebben ze er maar meteen een conceptplaat van gemaakt, met - als dat niet toevallig is - de gevolgen van een radioactief virus als leidraad.
Ook muzikaal is er een en ander veranderd. Het nog grotendeels op dub gebaseerde geluidsdesign van het debuut is vervangen door een grotere variatie die naast de verplichte Londense garage- en dubmutaties zowel Detroit electro (en dan vooral Underground Resistance, Jeff Mills en Drexciya) als klassieke analoge geluiden (denk Giorgio Moroder en Vangelis) integreert.
In ieder geval is de blik verruimd want ook de Chinese Chacha is van de partij. Ze staat de brommende dread rhymes van Spaceape bij met lichtere, afwisselend bezwerende en dreigende zanglijnen. Opvallend trouwens dat de vocalen van die laatste iets minder van voren in de mix zitten. Dat komt omdat de muziek op Black Sun veel nerveuzer en dansbaarder is dan op het sluipende debuut.
Gebleven is het paranoïde, apocalyptische sfeertje. Het gaat nog steeds niet echt goed met de wereld. Oorlog van allen tegen allen, ecologische noodtoestand, alarmsirenes, virussen en radioactieve mutanten zijn het brandende decor waartegen Black Sun zich afspeelt.
Het verhaaltje (met bijgeleverde plaatjes) dat daaromheen gebouwd is leest als het scenario van een donkere mangastrip, niet toevallig een zoveelste parallel met Underground Resistance en andere Detroit technoacts.
Komt het doordat er de laatste jaren (ironisch genoeg mede dankzij Kode9's eigen label Hyperdub) in de dubstep zoveel sprongen voorwaarts (en zijwaarts!) zijn gemaakt, dat Black Sun annno 2011 minder verrast, wat dunnetjes klinkt en, nog erger, bespaart op de lage tonen? Of omdat je van dubstepideoloog Kode9 altijd iets meer verwacht?
Wat de reden ook is, Black Sun is ondanks de evidente kwaliteit - Kode9 maakt zelfs dood geen slechte plaat - en enkele toppers (zoals het spannende, naar John Carpenter lonkende 'Otherman' en het stuwende 'Am I') niet de absolute knaller geworden die je van dit duo verwacht. Een snellere derde plaat doet hopelijk de mist optrekken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kode9-the-spaceape/black-sun/21573/
Meer Kode9 + the Spaceape op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kode9-the-spaceape
Deel dit artikel: