Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor wie zijn hiphop graag linksdraaiend heeft zijn het gouden tijden. Na sterke releases van onder meer Flying Lotus, Mike Slott en recentelijk Hudson Mohawke blijkt ook Luke Blair niet van de stijgende lijn af te vallen. Zijn tweede album Foma, opvolger van het in 2007 verschenen (en inmiddels lastig te vinden) Onandon is even overtuigend als veelzijdig.
Lukids beats klinken alsof hij z'n sampler onder een warme paardendeken heeft ingestopt. Lekker dof en zompig. Voeg daarbij de schatkist aan akoestische moeren en bouten waarmee hij z'n trage composities in elkaar sleutelt en een subtiel, aan Boards of Canada refererend gevoel voor melodie en je snapt: dit is geen album van het grote gebaar.
Take it slow en ga mee de diepte in, is Lukids motto. Of hij nou uitpakt met instrumentale hiphopbeats, Theo Parrish-achtige Detroit beatdown ('Saddlebags') of Pole-achtige dubstep ('Chord'), het resultaat is immer verbluffend.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lukid/foma/18067/
Meer Lukid op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lukid
Deel dit artikel: