Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Matt Ward maakt al een tijd lang menig jongeman jaloers. Zijn gezicht staat meestal op onweer en toch willen de leukste country- en popmeisjes (Jenny Lewis, Zooey Deschanel en Norah Jones) met hem samenwerken. Het zal zijn gitaarspel en componeertalent zijn, want ook grote muzikanten als Jim James (nu Yim Yames) volgen het voorbeeld van de vrouwen. De zegetocht van Monsters of Folk, het resultaat van deze samenwerking, is inmiddels een feit.
Nu de kerstplaat van She & Him alweer een tijd geleden is en de aanzienlijk minder 'monsterlijke' Zooey Deschanel - She - een eigen tv-serie heeft, maakt Ward - Him - zowaar weer eens een soloplaat. Alhoewel, ook op A Wasteland Companion zingt Deschanel mee in de te blije Daniel Johnston-cover 'Sweetheart' en een enkel nummer krijgt dat licht kitscherige She & Him-sausje over zich heen. Dat zou Ward beter voor de output van het duo kunnen bewaren, want onder z'n eigen naam moet hij vooral prachtig weemoedige, uitwaaierende americanasongs, zoals opener 'Clean Slate' en 'The First Time I Ran Away', blijven fluisterzingen.
Tijdens de eerste helft van de plaat is het wel schakelen en zoeken naar de 'oude, vertrouwde' M. Ward, maar op de tweede helft duikt hij weer op en weet hij te raken. In 'Crawl after You' - het meest ontroerende en bijna valse prijsnummer - is de (piano)hand van mentor Howe Gelb (Giant Sand) hoorbaar, evenals een bibberende viool. Het geeft maar weer aan dat M. Ward voor het beste resultaat de makkelijke poppaden moet mijden en op kronkelige, stoffige weggetjes moet blijven, die voor het grote publiek ontoegankelijk zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/m-ward/a-wasteland-companion/22783/
Meer M. Ward op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/m-ward
Deel dit artikel: