Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
En vanuit het niets is daar weer zo’n moment van plotseling geluk dat als een warme deken over mij heen valt. De eerste klanken van het nummer ‘The Closer’ schallen door mijn kamertje, de zon schijnt over de Rotterdamse Schiekade en we kunnen de grote, boze buitenwereld weer aan.
Wat er hier precies gebeurt, kan ik u niet vertellen, dat is om met de auteur Mulisch te spreken ‘voer voor psychologen’. Verantwoordelijk voor dit wonderlijke fenomeen is de Amerikaanse band Marah. Hun nieuwe album If You Didn’t Laugh, You’d Cry is heerlijk ongecompliceerd, vrolijk en van een verbluffende schoonheid.
De broers Dave en Serge Bielanko uit Philadelphia begonnen zo’n tien jaar geleden liedjes te schrijven voor hun band Marah. Vele shows, bandleden en andere rock-'n-rollclichés later is If You Didn’t Laugh, You’d Cry Marahs vijfde album in zeven jaar tijd.
Elk in maximaal drie takes opgenomen, klinken de twaalf nummers op het album spontaan, organisch en oprecht. De liefde voor (het maken van) muziek spat ervan af en dat is precies zoals roots-rock hoort te zijn. Niks moeilijk gedoe, avant-gardistisch gefriemel of metafysisch geneuzel; gewoon simpele, eerlijke liedjes over het alledaagse bestaan.
Het merendeel van de twaalf songs zijn up-tempo gitaarnummers met een goede dosis ‘twang’. Dit door de ongepolijste zang van de broers Bielanko, rauw en edgy gitaarspel en de klanken van de slide-guitar, dobro en banjo.
Ondanks dat de gitaar in alle nummers centraal staat, zijn de songs afwisselend. Door het gebruik van veel instrumenten worden er steeds andere accenten gelegd en valt er veel te horen. Ineens doemt een brommend orgel op, klinkt het warme geluid van de dobro of is daar een opvallend ritmische tik op de drums. Ook de zorgvuldige afwisseling van akoestische en elektrische gitaren maakt dat je niet uitgeluisterd raakt met dit album.
Echte uitschieters zijn er niet, daarvoor is het geheel te sterk. Mijn favoriet is echter ‘The Dishwasher’s Dream’ en dat is niet alleen vanwege de schitterende titel en de catchy melodie, maar vooral vanwege de mooie tekst. Het nummer verhaalt over een man die naar New York trekt, zijn liefde Monique ontmoet en werk vindt als bordenwasser in een restaurant. Hij werkt zich apenzuur om Monique bij zich te houden, maar dat lijkt niet genoeg. Wat volgt is een schitterende beschrijving van hoe de bordenwasser zich uiteindelijk tussen de potten en pannen van het leven berooft omdat hij geen raad meer weet met zijn angst. Gelukkig loopt het goed af: zonder een spoor van fysiek geweld ontwaakt hij naast zijn Monique die badend in het zweet dezelfde droom blijkt te hebben gehad.
http://www.kindamuzik.net/recensie/marah/if-you-didn-t-laugh-you-d-cry/10794/
Meer Marah op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marah
Deel dit artikel: