Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"I'm just an old chunk of coal / But I'm gonna be a diamond someday." De stoer ogende Mark Stuart opent zijn plaat Bend in the Road met een cover van Billy Joe Shaver en de glansrijke dagen waarover hij zingt kunnen snel aanbreken. De mix van Amerikaanse genres die Stuart de luisteraar voorschotelt lijkt hij namelijk al minstens een eeuw geleden gebrouwen te hebben: zo natuurlijk als hij zich door rootsrock, country, bluegrass en swing heen laveert.
Nu gaat Stuart al wat jaartjes mee. Voorheen als frontman van Bastard Sons of Johnny Cash, waarmee hij al eens opende voor Willie Nelson. Onder zijn nieuwe naam wil hij zijn bend in the road maken en uit de schaduw van The Man in Black treden. Nu lukt hem dat alleraardigst, ware het niet dat de credits zeker niet alleen hem toekomen. En op de tekstonderwerpen moet je Stuart niet te veel vastpinnen, want met countryliedjes over rondzwerven en de liefde verliezen blijf je natuurlijk schatplichtig aan Johnny en de cowboys die hem voorgingen.
Mark Stuart komt ermee weg dankzij zijn supermuzikale begeleidingsband. Hij trekt een twintigtal muzikanten uit de stallen van Lucinda Williams, Eric Clapton, Bonnie Raitt, Dwight Yoakam en zijn eigen voormalige band. Het zijn de nummers met een duidelijke country- en bluegrassstempel die de meeste indruk maken. Zoals het door banjo opgedreven 'Restless Ramblin' Man' en vooral de meelijwekkende, afsluitende ballad 'Carolina', waarin Stuart zijn liefje om vergiffenis voor zijn fouten smeekt.
Bend in the Road is een soepele en prettige americanaplaat, met als kanttekening dat Mark Stuart net wat meer het gas eraf had mogen halen. Zo had hij zich meer kunnen bezinnen over de afslag die hij neemt, in plaats van er met zijn band hard op af te denderen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mark-stuart/bend-in-the-road/19466/
Meer Mark Stuart op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mark-stuart
Deel dit artikel: