Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Drie vrienden, een studio, een vrije geest en iemand die ervoor zorgt dat een en ander opgenomen wordt. Het levert de eerste studio-opname van Marteau Rouge op; tegelijk is Noir hun eerste langspeelplaat. De groep rondt Jean-François Pauvros op gitaar improviseert erop los met als gemene deler noisy free jazz.
Zet drie puike spelers bij elkaar, laat teugels die gevierd zouden kunnen worden helemaal achterwege en vaak genoeg smeert iedereen zijn eigen plekje helemaal vol, zonder te luisteren naar wat de anderen doen. Zo niet Marteau Rouge dat weliswaar zonder compositie werkt, maar wel oren aan het hoofd heeft. Daarmee letten de drie (naast Pauvros zijn dat Makoto Sato op drums en Jean-Marc Foussat die zijn stem inzet en de VCS 3 synthesizer bespeelt) nadrukkelijk op textuur en een klankbeeld dat diep, donker en dreigend is.
Noir klinkt alsof de plaat is opgenomen bij kaarslicht, in een bunker waar eb en vloed aan synthtonen en freejazzdrumpatronen heen en weer ketsten. Thurston Mooreachtig gitaarspel fladdert er in soms gewelddadig confronterende noise doorheen. Bij gebrek aan zelfbevlekking laat Marteau Rouge het moment waarop 'het' gebeurde de centrale positie innemen en daarin is alle ruimte voor het samenkomen van gelijkgestemde geesten. In en naar dat punt wordt de luisteraar meegesleurd en krijgt zij/hij alle hoeken van de kamer te horen: van nagels langs een schoolbord tot delicate melodie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/marteau-rouge/noir/23850/
Meer Marteau Rouge op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marteau-rouge
Deel dit artikel: