Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Drummer Matt Chamberlain draait al een tijdje mee. Hij maakte in het verleden als drummer reeds deel uit van vele bands. Zo was hij ten tijde van Alive werkzaam bij Pearl Jam en trok hij met Fishbone de wijde wereld in. Maar daarnaast is hij ook al lang als studiomuzikant werkzaam. In die hoedanigheid dook hij eerder op in de credits bij ondermeer Tori Amos, David Bowie, Elton John, Garbage, Natalie Merchant, Liz Phair, Dave Navarro en William Shatner. Chamberlain speelt trouwens ook mee op Morissey’s nieuwe, begin volgend jaar te verschijnen, album Ringleader of the Tormentors.
En nu is er eveneens Matt Chamberlain, Chamberlains solo-debuut. Zelf neemt hij de vele soorten percussie voor zijn rekening. Daarnaast hanteert hij sporadisch een gitaar. Hij wordt bijgestaan door een heel leger aan muzikanten die allemaal hun steentje bijdragen. De uitgebreide lijst vermeldt namen zoals Eyvind Klang, Jon Brion, Mike Elizondo, Sebastian Steinberg, Josh Klinghoffer, Dan Phelps, Troy Swanson, Trey Gunn, Tim Young, Steve Moore, Don McGreevy en Mell Dettmer.
Matt Chamberlain klinkt opvallend veelzijdig. Het begin baadt in een uitgesproken filmische sfeer die heel aangenaam aandoet. Sluimerende americana-invloeden sijpelen ‘Monday’ en ‘Eel’ binnen en langzaamaan verandert het klankenpatroon. De gitaarlijnen van ‘Abstretch’ en ‘Tsumani’ doen in de verte wat denken aan Tortoise maar Chamberlain bedient zich daarbij van heel een ander instrumentarium zodat het totaalbeeld meer de filmische kant uitgaat.
Vervolgens ontvouwt Chamberlains debuut zich als de haast perfecte, op basis van flarden Morricone, easy listening en elektronica vakkundig ineengeknutselde collage. Naar het einde toe komt de elektronicacomponent duidelijker in beeld. ‘Pole Glitch’ en ‘Moomoo’ zijn immers duidelijk op beats gebaseerd. Maar aangezien Matt Chamberlain erg organisch opgebouwd is, stoort deze diversiteit allerminst. Het enige minpuntje is afsluiter ‘Give Me Some Water’ waar een gesampelde vrouwenstem de sfeer toch wat verpest.
http://www.kindamuzik.net/recensie/matt-chamberlain/matt-chamberlain/11596/
Meer Matt Chamberlain op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/matt-chamberlain
Deel dit artikel: