Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Onder de projectnamen Audion, False en Jabberjaw weet Matthew Dear sinds de millenniumwissel uitstekend stand te houden te midden van de storm opeenvolgende techno-incarnaties. Vlammende saturday night fever-techno, sluipende minimal en geflipte oldskool house en electro: hij kan het allemaal wel.
Blijkens recente interviews is hij daar allemaal wat op uitgekeken. Was zijn vorige worp onder eigen naam, ASA Breed, al een ferme stap richting meer songgericht materiaal, dan lijkt zijn nieuwe langspeler een duik in donker jaren tachtigterritorium. Niet dat zulks betekent dat op Black City de technogeluiden achterwege blijven.
De vaak aan synthgroepen als Blancmange en Kissing the Pink en de David Bowie van 'Fashion' herinnerende nummers krijgen nog vaak snerpende, industrieel aandoende techno-injecties toegediend. Meteen krijgen ze daardoor ook de nodige weerhaakjes die vermijden dat de plaat in zijn geheel vrijblijvend klinkt.
Dansbaar blijft het altijd, maar de tempo's worden naar beneden gehaald. Dears lijzig coole stem, al dan niet door een batterij filters verbasterd, is de leidraad tussen de uitstapjes naar kruipende electrofunk, grootsteedse paranoiapop en naar de no wave funk van het Ze-label refererende robotdisco. Op die manier bouwt hij een brug van de Talking Headsadoratie van voorganger ASA Breed naar de technoscene van de jaren negentig.
Black City is een uitstekende plaat met blijverspotentieel, die zowel het aftertechno publiek als de op de dansvloer uitgekeken technonostaligici zou moeten bekoren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/matthew-dear/black-city-2528/20673/
Meer Matthew Dear op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/matthew-dear
Deel dit artikel: