Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dit jaar vierden The Melvins hun twintigjarig bestaan met het overzicht Neither Here Nor There. Naast een chronologische blik op hun oeuvre kan je er heerlijk verdwalen in talloze pagina’s artwork, anekdotes en tourverslagen. Zo leer je ondermeer dat evolutie en experiment essentiële drijfveren zijn voor de band uit Aberdeen, Washington. Zoals bijvoorbeeld te merken was op het in 1997 uitgebrachte Honky waarop ze donkere ambient en geluidscollages omarmden om zo hun spectrum te verbreden. Daarnaast vallen natuurlijk de lange constructies op die naast loodzwaar en meeslepend bovenal traag zijn. Denk daarbij maar aan Stoner Witch waarop pareltjes zoals ‘At the Stake’ en ‘Lividity’ voor de nodige dreiging zorgden. En die spanning werd twee jaar geleden vlotjes geëvenaard door het vijftien minuten durende ‘The Anti-Vermin Seed’ dat je uitgeleide deed op Hostile Ambient Takeover.
En nu trokken ze de studio in met Lustmord, die eerder al samenwerkte met geluidsterroristen als Throbbing Gristle en PSK. B. Lustmord maakte van donkere, onheilspellende soundscapes en fieldrecordings zijn handelsmerk. Tot slot vervoegde Tool-gitarist Adam Jones het gezelschap.
De verwachtingen waren dus hoog gespannen. Zou de samenwerking erin slagen om de grenzen van The Melvins nog verder open te trekken en op die manier een ingetogen maniakale spanning op te roepen? Of zou het de andere kant kunnen opgaan waarbij het gitaargeweld omringd wordt door onheilspellende klanken?
En daar loopt het mank want Pigs Of The Roman Empire is niets van dit alles geworden. Aan de ene kant staan The Melvins, aan de andere Lustmord en de nummers zijn in feite dan ook meestal tot één der beide protagonisten terug te brengen. ‘The Bloated Pope’, ‘Pink Bat’ en ‘Safety Third’ getuigen van de typische Melvins-aanpak en zelfs het feit dat er in dit laatste nummer wat met effecten gespeeld wordt, kan daar niets aan veranderen. Op de andere stukken waart vooral de ziel van Lustmord rond zonder dat er van een verregaande symbiose sprake is.
Helaas zijn de momenten waarop de inbreng van beide partijen wel evenredig is spaarzaam en vreemd genoeg valt daar vooral de herhaling op die ervoor zorgt dat die nummers een beetje doelloos aanslepen. Zo wordt ‘ZZZZ Best’ een beetje herleid tot de lang uitgesponnen intro van ‘Safety Third’. Misschien komt de samenwerking nog het best tot haar recht in het titelnummer dat zich gedurende tweeëntwintig en een halve minuut openbaart als een duistere trip doorheen lang vergeten werelden. De vruchtbare ondergrond bestaat uit elektronica en samples en op gepaste momenten duiken er repetitieve gitaarriffs op. Maar ook daar wordt het na enige tijd tamelijk richtingloos.
Pigs Of The Roman Empire is bijgevolg niet veel meer dan de som van de afzonderlijke delen. Misschien heeft de experimenteerdrang van The Melvins meer kans op slagen binnen hun eigen structuur?
http://www.kindamuzik.net/recensie/melvins-lustmord/pigs-of-the-roman-empire/7237/
Meer Melvins & Lustmord op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/melvins-lustmord
Deel dit artikel: