Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat smaken verschillen is algemeen bekend. En ja, daar valt wel degelijk over te twisten. Een muziekmedium doet immers weinig anders. Maar wat soms behoorlijk opvalt, is dat er een onderscheid in smaak is tussen Europa en Noord-Amerika. Aldaar is men bijvoorbeeld helemaal verzot op indiepop in de lijn van Death Cab For Cutie en Rilo Kiley. Natuurlijk zijn die namen ook bij ons wel bekend, maar nog niet eens half zo groot als over de oceaan. Hetzelfde gaat op voor Metric.
De band wordt gevormd in New York City, maar opereert thans (deels) vanuit Canada. Met Fantasies is de band van zangeres Emily Haines -die ook zingt bij Broken Social Scene en Emily Haines & The Soft Skeletons- toe aan de vierde plaat. De ambitie vooraf: de plaat moest dromerig en groots klinken. En anders dan de vorige platen. Want die handelden vaker over politiek gerelateerde zaken. Nu is er vooral ruimte voor het persoonlijke aspect.
Dat voornemen tot verandering heeft Metric waargemaakt. Hun electropop doet het prima, zeker in combinatie met de fijne vrouwelijke vocalen van de charmante Haines. Het metier van het schrijven van ragfijne, doch met een gezonde spanningsboog gewapende popliedjes, ligt het viertal prima. Ze blijven mede dankzij herhalende zinsneden in je hoofd hangen, zoals wel meer deuntjes dat plegen te doen. Vooral in zonnige tijden, waarin aanstekelijk spul nog makkelijker in het gehoor blijft kleven. Al is het onderwerp zeker niet altijd zonovergoten, zoals het mooie, doch vol onzekerheden zittende openingsstuk 'Help I'm Alive'. Van deze plaat krijg je spontaan weer zin om Postal Service uit de kast te trekken.
Meestentijds zit Metric lekker op snelheid, maar ook de rustigere momentjes van Fantasies zijn allesbehalve onaangenaam. Bijvoorbeeld waar 'Twilight Galaxy' je meeneemt op een dromerig tripje. En als je het dan tóch over de popinslag hebt, op 'Gimme Sympathy' wordt de bijna eeuwige vraag gesteld, waar muziekliefhebbers uren over kunnen discussiëren: liever de Beatles, of toch de Stones? Wees gerust, Metric is ook bepaald geen beroerde tussenweg. De deur naar het Europese publiek zwaait met deze plaat open.
http://www.kindamuzik.net/recensie/metric/fantasies/18447/
Meer Metric op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/metric
Deel dit artikel: