Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Isis is zo stilaan een cruciaal instituut aan het worden waarvan de individuele leden de vele hoeken van het gitaaruniversum bestuderen. Waar de moederband en het extreme Old Man Gloom nog alle facetten van de (meestal) melodieuze post-metal aftasten, gaat House Of Low Culture bewust de ambienttoer op en opereert Lotus Eaters, met Sunn O)))’s Stephen O’Malley in de rangen, meer in de droneregio.
Isisgitarist Mike Gallagher houdt er eveneens MGR op na, wat staat voor Musterd Gas and Roses, waarmee hij donkere, op ambient geënte soundscapes met repetitieve gitaarlijnen vermengt. Het debuut titelde hij Nova Lux. Een tijdje geleden verscheen het schijfje al eens als zeer gelimiteerde cd-r, waarop hij vijf titelloze nummers bundelt die elkaar goed aanvullen. De verwantschap met Red Sparowes, ooit mede-opgericht door Isisbassist Jeff Caxide, blijkt al meteen uit het eerste nummer waarop Greg Burns op pedalsteel zijn opwachting maakt. Verder krijgt hij op Nova Lux nog hulp van onder meer Däleks draaitafelmanipulator Oktopus.
MGR bedient zich misschien wel van dezelfde epische elementen maar laat zich toch eerder omschrijven als de ingetogen tegenhanger van Red Sparowes. Zo drijft ‘III’ veelal op een ambient-achtige sfeer zonder dat er zware gitaarlijnen aan te pas komen. Vervolgens steekt op ‘IV’ en ‘V’ de gekende Isisritmiek de kop op, maar dan in minimale vorm. Door de nummers de tijd te geven om zich te laten ontplooien, valt Nova Lux uiteen in vijf verstilde muzikale bewegingen die elk voldoende op zichzelf staan om een spannende luistertrip te garanderen. MGR is bijgevolg veel meer dan het zoveelste zijproject.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mgr/nova-lux/12571/
Meer MGR op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mgr
Deel dit artikel: