Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De geruchten worden steeds sterker dat een leegloop van gevestigde namen dreigt bij een van de sleutellabels van de Europese techno. De hoop op continuïteit van het vooruitstrevende karakter van Warp zal daardoor steeds meer komen te liggen op de vierde- en vijfde generatie artiesten van het label zoals de recentelijke verrassing Vincent Gallo. Met haar tweede album begint ook Mira Calix aanspraak te maken op een prominente plaats in de voorhoede. Skimskitta is ritmisch maar kan moeilijk worden gekwalificeerd als dansmuziek. Geen ramp, want dromen hebben ook een ritme en dit is droommuziek. Soms horen we lichtvoetige dromen in de vorm van zacht pianospel zoals bijvoorbeeld op 'I May Be Over There (But My Heart Is Over Here)', soms raken we verstrikt in nachtmerries zoals in het schitterende 'Savanna' of 'The Wolf, the Sheep & the Door', tracks die gekarakteriseerd worden door zenuwachtig klikkende Afrikaanse percussie. Zoals veel artiesten die tegenwoordig opereren in het veld tussen techno en ambient bouwt Mira Calix haar album op naar het model van Boards of Canada, korte miniatuurtjes die een sfeer proberen te vangen afgewisseld met langere, uitgewerkte tracks. Een zekere hang naar melancholie is Mira Calix ook niet vreemd, maar daarmee houdt de vergelijking met de Schotse meesters in principe op. De melancholie van Mira Calix is echter niet die van tijd (de jaren zeventig) maar meer een van geografische verplaatsing, in de echte wereld (Zuid-Afrika in haar geval) of van de droomwereld. Geen makkelijke plaat en toch toegankelijk, met Skimskitta levert Mira Calix een zeer persoonlijke muzikale visie af.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mira-calix/skimskitta/2753/
Meer Mira Calix op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mira-calix
Deel dit artikel: