Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Over smaak valt te twisten. Maar om ondergetekende te overtuigen van het bestaansrecht van de combinatie van deathmetal en melodieuze jaren-tachtig-glamrock zal men toch met serieuze argumenten moeten komen. Het Finse Noumena doet een poging, maar het resultaat is ontoereikend. Om het preciezer te formuleren: het ene moment rijzen me de haren te berge en het andere moment vrees ik voor een misplaatste grap.
Maar niets is minder waar. Noumena brengt met Absence headbangend een ode aan de ultieme slechte smaak. Want naast het deathmetalgegrom van Antti Haapanen menen enkele andere leden dat het groepsgeluid wel zal varen met nog wat extra ‘gewone’ stemmen. Maar weer hebben ze het fout, want de vrouwenstemmen op ‘Slain Memories’ werken eerder op de lachspieren dan dat ze iets toevoegen aan het gebral van de Finnen.
Fast forward dus. Voorbij heerlijk bekkende titels als ‘Here We Lie’, ‘All Veiled’ en ‘The Dream And The Escape’, tot we aankomen bij wat op basis van de titel (‘The Great Anonymous Doom’) wel eens het epische hoogtepunt van Absence zou kunnen zijn. Maar weer worden we op het verkeerde been gezet want als een vrouwenstem zich met de glamgitaarsoli vermengt en de ballad door Haapanens strotgeluiden aangevuld wordt, bekruipt je een toch wel héél onaangenaam gevoel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/noumena/absence-9913/9913/
Meer Noumena op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/noumena
Deel dit artikel: