Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hij schreef ‘Sacrifice’ voor Anouk, tourt met zijn band alleen maar langs theaters en heeft nu een eigen cd uit. Orfeo Bouman is gepokt en gemazeld in de muziekbizz. En dat is te horen. Een gladjes geproduceerde, volle mix van pure pop en R&B passeert de revue. Een hoofdrol is er voor de heerlijk slappende basgitaar van Raymond Cambridge. Bonuspunen worden verdiend met swingende soul-koperblaaswerk arrangementen. Icon heeft zijn momenten maar Orfeo kan zich evenwel nog lang niet meten met zijn eigen idool Tracy Chapman. Een echte singer-songwriter waarvan hij een nummer nakweelt. Orfeo, die netjes binnen de lijntjes blijft kleuren, zal menig publiek voor zich weten te winnen met een zoetgevooisde mix van fluisterzang en broeierige soulswing. En toch mis je hoegenaamd niets als je Icon niet in huis haalt. Leuk geprobeerd, strak opgenomen, maar waar is die eigen smoel? Waarom zo’n Michael Franti pastiche gemaakt van Choices? En vooral tekstueel mag er van mij wel een paar tandjes hoger geschakeld worden. Te glad, te bedacht, te vrijblijvend en gemaakt. Orfeo heeft zeker talent maar verzuipt nu in een poel van middelmatigheid en behaagziek afvijlen van scherpe randjes. Dertien, veertien, vijftien in een dozijn; jammer, maar helaas.
http://www.kindamuzik.net/recensie/orfeo/icon/7050/
Meer Orfeo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/orfeo
Deel dit artikel: