Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoewel de hoes iets totaal anders verraadt, gaat dit wel degelijk om een Belgisch product. OW is het nieuwste raspaardje van Elko Blijweert, omringd door ex-leden van Zen Torpedo en Gore Slut. Nowhere is hun allereerste wapenfeit waarvan er slechts vijfhonderd exemplaren verkrijgbaar zijn. Voer voor snelle beslissers dus!
Nowhere situeert zich in een met dikke pakken sneeuw bedekt niemandsland waar het somberheid troef is, apocalyptische taferelen je voor de ogen dansen en onverwachte wendingen schalks om de hoek loeren. Ver weg aan de einder weerklinken desolate klankpatronen, gehuld in een mystieke waas van eenzaamheid, depressie en voltooide liefde. Ontsporende gitaren boksen op tegen een bijzonder strak in de hand gehouden ritmesectie en wisselen ijle passages af met uiterst venijnige fricties.
OW maakt tevens gebruik van een breed instrumentarium. Thomas Noppe is de stoorzender van dienst en laat geen moment onbenut om de meest weirde geluidjes te vervaardigen. De intensiteit druipt bij vlagen uit de speakers, een krachttoer die hen vorig jaar reeds voorgedaan werd door het Japanse Mono.
Bij een instrumentale postrock-plaat liggen natuurlijk meteen een heleboel andere invloeden voor de hand. Montréal en Glasgow mogen inderdaad in de wijde periferie van Antwerpen gesitueerd worden, al gooien die van OW hun hele huishouding in de strijd om een eigen smoel te bewaren. Dat lukt hen aardig en ze beschikken daarenboven over een bundeltje spierballen waar ze ten huize (dc) lichtjes jaloers van worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ow/nowhere/8723/
Meer OW op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ow
Deel dit artikel: