Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik heb altijd een zwak gehad voor artiesten die, niet gehinderd door wat er op dat moment hip en in is, volledig hun eigen gang gaan. En dan bedoel ik bands als de Young Marble Giants of Lambchop. Peggy Honeywell is ook zo’n eigenzinnig type. Faint Humms is haar tweede cd vol met authentiek klinkende bluegrass. Onder haar eigen naam Clare Rojas heeft ze een flinke reputatie opgebouwd als beeldend kunstenaar. Voor haar muziek bedacht ze het personage Peggy Honeywell. Thema’s waarmee ze in haar kunst bezig is, komen ook terug in haar songs.
Peggy Honeywells eerste officiële album, Honey for Dinner, kwam uit in 2001 en werd daarna nog een paar keer opnieuw uitgebracht. Op deze cd zijn simpele bluegrass-achtige songs te horen en Honeywell kreeg bij de opnamen hulp van Paul Oldham en David Pajo. Op Faint Humms krijgt Honeywell geen muzikale assistentie, behalve bij de productie van de cd. De songs zijn nog kaler dan die op Honey for Dinner. Als iemand zou zeggen dat het hier gaat om opnamen die begin vorige eeuw ergens in de Appalachen zijn gemaakt, dan zou je dat geloven. Muzikaal zou je aanknopingspunten kunnen vinden met bluegrass-acts als The Cox Family of The Whites. Maar uiteindelijk doet Peggy Honeywell toch vooral haar eigen ding.
Peggy Honeywell heeft een prachtige, wat slaperige stem, die op sommige momenten doet denken aan die van Gillian Welch. Ze begeleidt zichzelf op gitaar en banjo. Honeywell zegt zelf dat ze in 1999 voor het eerst een gitaar aanraakte en erg professioneel is haar spel op gitaar en banjo dan ook niet. Maar ook dat draagt bij tot de hypnotiserende werking die deze plaat op de luisteraar heeft. Luister maar ’ns naar het simpele banjospel in ‘Kitty Paws’. En bij de minimale aanpak van Honeywell klinken zelfs de handclaps in ‘Eons Later’ bombastisch. Bijzonder is ook het Jonathan Richman-achtig simplisme in haar teksten. Het referein van ‘Little Birdie’ klinkt bijvoorbeeld als volgt: "Little birdie, little birdie, come and hear this old melody." ‘Humms’ is, zoals de titel suggereert, een geneuried liedje. ‘Song’ werd door Honeywell ingezongen op een antwoordapparaat.
Faint Humms is een prachtige plaat van een artiest die volstrekt haar eigen gang gaat. En let ook op eens op de even bijzondere als bizarre afbeeldingen op hoes. Uiteraard van de hand van Honeywell zelf.
http://www.kindamuzik.net/recensie/peggy-honeywell/faint-humms/10323/
Meer Peggy Honeywell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/peggy-honeywell
Deel dit artikel: