Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De titel van dit album kan als een ironisch antwoord op de activiteiten van Sony Music in Polen gezien worden: zoveel aandacht voor de middelmatige mainstream dat kwaliteit op de beperkt aanwezige kanalen – media, concertzalen, etc. – slechts een sluimerend bestaan mag voeren. Different place ... same story, met andere woorden. Behalve kritiek is de titel echter ook een teken van koppigheid: sorry Sony, maar ondanks jullie geknoei gaan we toch wel door met onze marginale activiteiten.
En wat de marge in Polen betreft, die bloeit en bloeit de laatste jaren. Zo ook dit tweede studioalbum van Pink Freud dat verschijnt op het nieuwe Zen Possé label. Laagsgewijs en herhalend opgebouwde stukken in de goeie ouwe postrock-traditie. Zoals gewoonlijk vormen de bas en geconcentreerd onrustige drums het middelpunt. Deze structuur wordt echter als regel doorbroken door trompettist Tomas Zietek en de op deze trompet aangesloten lading elektronica.
Het resultaat? Twee weken geleden nog live gezien in de Club der Polnischen Versager (Club der Poolse Mislukkelingen) in Berlijn en daar leidde dit alles tot een kleine ruimte gevuld met elementen van jazz, postrock, geruis en improvisatie. Op het album wordt het allemaal iets vriendelijker gehouden en worden we bijvoorbeeld verrast door een lounge-jazz versie van Nirvana's 'Come as You Are.' Hoogtepunt is echter wel het nummer 'Muzyka Pieciu Przemian' waar op geniale wijze door M.Bunio.S een sample van Madonna's 'Music' door een beats-gestuurde jazzplaat gejaagd wordt: "Music makes the people come together" .... "Music makes the people" … "!!!"
http://www.kindamuzik.net/recensie/pink-freud/sorry-musicpolska/5051/
Meer Pink Freud op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pink-freud
Deel dit artikel: