Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De songs van de vorige cd van Politics zijn al na een enkele luisterbeurt niet of nauwelijks uit het hoofd te krijgen. Van het cliché wat men een 'moeilijke tweede' noemt lijken de Rotterdamse rockers vooralsnog weinig last te hebben. Dat bepaalde verwachtingen niet zo nodig ingelost hoeven te worden, is nu eenmaal een van de weinige pluspunten van het uitblijven van groot succes. Tot nu toe lukt het Politics om buiten de schijnwerpers te blijven.
Dat de cd Love & Molasses even geslaagd is als de voorloper, Hands Off My Riot uit 2007, wil natuurlijk niet zeggen dat de albums helemaal identiek zijn. In een kleine drie jaar tijd kunnen er bijvoorbeeld een heleboel kabinetten vallen. Ook Politics staat zeker open voor veranderingen. De luchtige poprock van het eerste album is ietwat aan de kant geschoven. Wat je nu hoort, is een meer gruizig gitaarrockgeluid.
Op dit album van Politics is de sfeer over het algemeen grimmig. Toch biedt de speelse sound, waaraan nog steeds de onvermijdelijke invloed van Pavement kleeft, ook voldoende ruimte voor een paar pakkende melodieën, zoals men die zou kunnen herkennen van het debuut. Love & Molasses is - naast donkerder en rauwer - eerder gevarieerd dan wisselvallig. En dat siert deze band.
http://www.kindamuzik.net/recensie/politics/love-molasses/20768/
Meer Politics op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/politics
Deel dit artikel: