Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Shaolin vs. Wu-Tang is een ontmoeting tussen Raekwons straatkant (Shaolin, de straten van Staten Island waar hij opgroeide) en zijn artisticiteit (Wu-Tang, oosterse gevechtskunst) die uitmondt in een onderhoudende sfeer van vrees. Daarmee grijpt hij terug op de succesformule van Enter the Wu-Tang (36 Chambers) (1993). Dat is wel de enige overeenkomst met het legendarische debuut van de grondleggende Wu-Tang Clan, want Shaolin vs. Wu-Tang is veel gelikter en niet zo uitdagend rauw.
Met 'Shaolin vs. Wu-Tang' gaat de plaat vlammend van start: na een sample die een gevecht tussen een Shaolin- en een Wu-Tangkrijger aankondigt, wordt een machinale beat gelanceerd. De instrumentatie is uiterst basaal, maar heeft de juiste vaart en straalt genoeg agressie uit om Raekwon te mobiliseren. In plaats van volzinnen spuwt de rapper veel korte woordcombinaties, waardoor het nummer een gehaaste sfeer krijgt die past bij het eerzuchtige gevecht.
De rest van het album heeft een andere toon dan de titeltrack. Op de meeste tracks doet Raekwon kalmpjes zijn verhaal, daarbij verdienstelijk ondersteund door de beats die bijna allemaal van een verschillende producer afkomstig zijn. 'Silver Rings' (productie van Cilvaringz uit de Wu-Tang-stal) heeft het neoklassieke Wu-Tang-stempel en ook de bijdrages van The Alchemist ('Ferryboat Killaz') en Evidence ('The Scroll') ademen grimmigheid uit. Raekwons rustige flow en zijn sfeervolle schetsen van gewelddadige situaties passen uitstekend bij de mysterieuze beats met subtiele fluitjes en ondefinieerbare geluiden.
Helaas wordt Shaolin vs. Wu-Tang ontsierd door vaak matige gastbijdrages en enkele irritante refreintjes, zoals het kitscherige gejengel op 'Chop Chop Ninja' en 'From the Hills'. Worden deze kwalijke elementen geëlimineerd, dan blijft een aardig album over dat past in de lijn van Raekwons comeback die in 2009 werd ingezet met Only Built 4 Cuban Linx Pt. II. Wel valt op dat Raekwon een jaartje ouder wordt. Shaolin vs. Wu-Tang heeft weinig snelheid en de meeste tracks zijn minder dan drie minuten lang. Raekwon lijkt niet meer de kracht te hebben om een nummer van vier minuten vol te blazen met imponerende flows, maar zijn bedachtzame korte tracks hebben een aangename spanning.
http://www.kindamuzik.net/recensie/raekwon/shaolin-vs-wu-tang/21544/
Meer Raekwon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/raekwon
Deel dit artikel: