Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Zweedse singer-songwriter Fred Björkvall hangt al een aantal jaren rond in Londen als hij in 2006 gitarist Geoff Gamlen tegenkomt. Samen beginnen ze nummers te schrijven en al gauw komt drummer Matt Bell erbij. Ze noemen zich Sam Kills Two en maken atmosferische folkpop van het breekbare soort.
Deze intieme, donkere zondagmiddagmuziek roept herinneringen op aan het onvolprezen Swell, of aan Elliott Smith. Minimalistisch en met de bedoeling om de luisteraar te hypnotiseren. Dit lukt hen slechts ten dele. Als je er voor kiest om dergelijke muziek te maken, dan is onderhuidse spanning noodzakelijk. En dat is wat op deze plaat af en toe node wordt gemist.
De songs zijn in aanzet zeker niet slecht, maar de uitvoering is schetsmatig en de zang van Björkvall is erg braaf. Hij probeert écht en mooi te zingen, waar warmere fluister- of praatzang wellicht beter past bij de sobere klanken én ook bij zijn stem. Hij is geen uitmuntende zanger en in sommige nummers ('2020', 'No.6', 'Polar Winter') zingt hij zelfs weinig toonvast in het hoge gebied.
In sommige songs voegt Sam Kills Two piano of cello toe. Sfeerverhogend zou je zeggen. Hier werkt het juist averechts voor het bij de lurven pakken van de luisteraar. Het is overbodige luxe die de muziek in beginsel helemaal niet nodig heeft. Ze moffelen zo de mogelijkheid om naar adem te snakken jammer genoeg weg. Ook de twee instrumentale niemendalletjes voegen weinig toe.
Naar het einde van de plaat toe wordt het toch nog spannender. 'Your Whisper' is ontdaan van alle opsmuk en Björkvall declameert berustend. De song houdt de aandacht meteen vast en er ontspint zich een interessant duel tussen akoestische en elektrische gitaar. Voordat dit een hoogtepunt bereikt, is de song helaas alweer voorbij. In 'Electric Shock' tonen ze hun kunnen wel degelijk door allemaal de rust te bewaren in hun spel.
Sam Kills Two is geen ongeïnspireerde plaat, integendeel. Om boven het maaiveld uit te komen, zou de muziek wellicht aan zeggingskracht winnen door de kunst van het weglaten te onderkennen en te gebruiken. Wat voor songs zouden ze schrijven na een uitputtende Amerikaanse tournee?
http://www.kindamuzik.net/recensie/sam-kills-two/sam-kills-two/18448/
Meer Sam Kills Two op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sam-kills-two
Deel dit artikel: