Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Live-albums hebben meestal nauwelijks een toegevoegde waarde. Live in Montreal van Sarah Jane Morris is daarop helaas geen uitzondering. De Britse diva behaalde haar eerste succes aan de zij van Jimmy Somerville met de discohit 'Don't Leave Me This Way' van The Communards, maar haar solomateriaal is van een heel andere allure. Misschien is Sarah Jane Morris nog het beste te plaatsen in de categorie van zware shag rokende madammen met de blues, waar ook iemand als Beth Hart in te vinden is.
Sarah Jane, ze is nog niet zo gemeen en vervaarlijk als enkele van de liedjestitels doen vermoeden, waaronder 'I Don't Wanna Know 'Bout Evil' en 'Mad Woman Blues'. Het tempo ligt meestal toch behoorlijk laag en de dankbetuigingen aan het adres van lang wijlen Janis Joplin liggen er weer eens heel dik bovenop in 'A Horse Named Janis Joplin' en 'Chelsea Hotel', een cover van een Leonard Cohen-song en zijn verhaal over de liefdesaffaire met de hippiekoningin. Morris leunt ook in weinig opzienbarende uitvoeringen van 'Into My Arms' van Nick Cave en 'Move on up' van Curtis Mayfield als een kroegtijgerin over de pianovleugel. Het is allemaal best aardige sfeermuziek voor laat op de avond, maar ook in dat genre zijn betere cd's verkrijgbaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sarah-jane-morris/live-in-montreal/6060/
Meer Sarah Jane Morris op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sarah-jane-morris
Deel dit artikel: