Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In Tilburg staat een rockacademie. Die levert rockartiesten af. Maar een leergang rock-'n-roll weegt niet op tegen het ware leven en de innerlijke noodzaak liedjes te maken en de wereld in te slingeren. Dat maakt artiesten uit 013 verdacht. Of de Sean Walsh Band uit Tilburg ook een rockdiploma heeft is onbekend, maar dat zou niet verbazen. Voor het klasje Jimi Hendrix verdienen ze in elk geval een dikke acht.
Elke vergelijking met Hendrix' gitaarspel is een gotspe, maar toch: Sean Walsh kan net als de voodoo chile lekker overweg met de Fendergitaar. Hij behandelt haar als een dame, soms teder en soms wat ruwer maar altijd met enorm veel gevoel. Net als Hendrix is Walsh geen indrukwekkende zanger. Daarom klinkt de schelle vervorming van de zang in opener 'Mr. Crankypants II' ook zo goed.
Als deze groep het zoekt in langgerekte, psychedelische bluesrock valt het zwaar een geeuw te onderdrukken. Schoolse pogingen tot het klassiek uitbouwen van een rocksong, zoals in 'Cinderella Princess' gebeurt, zijn behoorlijk saai. Ze lijken bedoeld om indruk te maken op het podium, maar er is geen enkele reden om hier thuis naar te luisteren.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Walsh en zijn mannen vuurspuwend kunnen rocken ('Up on the Wall'). De pest met zulke goeie muzikanten is dat ze hun vaardigheden zo graag willen laten horen. Dat haalt de vaart uit de plaat en geeft de band ook onvoldoende richting. De Sean Walsh Band is kortom beter op zijn plaats op een festivalwei in Tilburg en omstreken dan bij u thuis in de speakers.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sean-walsh-band/timetravellersexmachine/17956/
Meer Sean Walsh Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sean-walsh-band
Deel dit artikel: