Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Simpele computerbeats, overstuurde gitaren, nihilistische teksten: op Wolfcentric is het 1984 all over again. Behalve natuurlijk op de feministische dancehall-tracks 'Execution' en 'Stushpuss', waarop Ariane Forster (beter bekend als Ari Upp van The Slits) toast "All woman we a gatha up / Fe fight gains man, so corrupt / Thrive when they stop we from strive / Man who deserve fe lose dem life".
Maar ook Wolfcentric-zangeres Akiko heeft zo haar ideeën over de rol van de vrouw: "Here is what it means to be an independent lady: / I buy my own drugs, but you can give me yours." ('Gimme Yours'). Dat is weer eens wat anders dan Beyoncés gemier over auto's en kappersrekeningen. Ook zangtechnisch kan Akiko die strijd makkelijk aan en dat mag opvallend genoemd worden voor een act die in hetzelfde hoekje zit als The Rapture en Radio 4.
Over het algeheel genomen is Wolfcentric dus een prima plaat, maar echt genieten is het met het magistrale doemdisco-epos 'Marion Barry', waarin het politieke ("If a war cannot be stopped by Russia, France and Germany / What do you want from me?") en het persoonlijke ("You say you love me / But you can't find a better way to fuck me") elkaar vinden op een old school Sisters of Mercy-beat, culminerend in de wanhopige oproep aan Marion Barry, de drugs- en sexverslaafde ex-burgemeester van Washington om orde in de chaos te scheppen. Dan moet je hem natuurlijk wel eerst vinden, maar dat bleek niet zo moeilijk: "First, it was not a strip bar, it was an erotic club. And second, what can I say? I'm a night owl." (echt citaat).
http://www.kindamuzik.net/recensie/semiautomatic/wolfcentric/5003/
Meer Semiautomatic op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/semiautomatic
Deel dit artikel: