Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het had weinig gescheeld of het titelloze debuut van Semifinalists was nooit verschenen. Gelukkig klooiden Adriana Alba, Ferry Gouw en Chris Steel Nicholson wat aan in een studio. Dat klonk zo lekker, dat ze besloten een album te maken.
Volgens eigen zeggen is Semifinalists 'punk as shit', al zou ik het liever omschrijven als pop met milde punkinvloeden. Zo nu en dan wordt de versterker inderdaad ver opengedraaid en klinkt de zang behoorlijk vals, vaker hoor ik melodieuze liedjes met een spannend ritme. Semifinalists begint met een zoetgevooisde vrouwenstem die je als het ware in de plaat zuigt. Daarna volgt het dromerige 'Show the Way', dat ook op single verscheen, gevolgd door een donker, pittig nummer genaamd 'The Chemicals that Wait'. Alledrie de nummers zijn totaal verschillend en tegelijkertijd toch heel erg Semifinalists.
Het trio weet de kwaliteit gedurende de hele plaat vast te houden, waarbij 'Upstream' er wat mij betreft met kop en schouders bovenuit steekt. Klinkt houtje-touwtje door het zielige fluitje, maar is stiekem enorm zorgvuldig gecomponeerd.
Het debuut van Semifinalists is er één om van te dromen. Zelden slaagt een band er in om zo'n spannende plaat af te leveren. Laat je dus niet misleiden door de kreet 'Punk as shit' of het Offspring-achtige hoesje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/semifinalists/semifinalists/12970/
Meer Semifinalists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/semifinalists
Deel dit artikel: