Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is rond 3'01" in openingsnummers (en single) 'I Won't Forget' dat er plots even een vacuüm ontstaat, een totaal onverwacht rustpunt in een orgie van geweld. Pas tijdens die enkele momenten van stilte merk je hoe je bent overdonderd door een sonisch spervuur waar niks tegen te beginnen is. Wat die stilte dan direct even veelzeggend maakt als de gespeelde noten, maar dat terzijde.
Het Noorse Shining, het geesteskind van saxofonist/gitarist/zanger Jørgen Munkeby, is al jaren hoogst eigenwijs bezig. Eerst met een vrije vorm van jazz, daarna richting avan-tgardistische progrock/improv, om uiteindelijk uit te komen bij Blackjazz (2010), een even agressieve als absurde mix van jazz, industrieel klinkende metal met een in-your-face hardcorementaliteit. One One One, de nieuweling, lijkt in eerste instantie niet zo'n heel grote stap vooruit ten opzichte van Blackjazz, want het geluid is minstens even agressief, het geschreeuw en gesneer van Munkeby is wellicht nog bijtender dan voorheen, en het in-your-face-gehalte is alleen maar toegenomen. Maar in plaats van dat alles in langgerekte suites te plaatsen, is One One One plots kort, compact en extreem to the point: negen nummers in vijfendertig minuten.
Dat is even schrikken, maar dan daalt het besef in: Shining heeft alle overtollige vetrandjes eraf gesneden en is puur voor de essentie gegaan. Nergens een noot te veel spelen en toch maximaal effect genereren. Alle ideeën zijn teruggebracht naar de meest elementaire vorm, zonder franjes, en alles is in het popformat van drie à vier minuten gepropt. En dan ook nog rondstrooien met heerlijke hooks, catchy refreintjes en waanzinnige riffs alsof het niets is.
Het resultaat? Monumentaal. Verbluffend. En nog meer van die dingen. One One One is keihard, compact, catchy, hoogcomplex, industrieel, punky, agressief, vooruitstrevend, poppy en ontoegankelijk. En dan allemaal in hetzelfde nummer. Negen liedjes lang, elke keer weer. Waarbij afsluiter 'Paint the Sky Black' nog net even genialer is dan de acht voorgaande geniale songs. Zoals een afsluiter ook moet zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/shining/one-one-one/24044/
Meer Shining op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/shining
Deel dit artikel: