Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat doe je tegenwoordig als bandje wanneer je nog een beetje de aandacht wilt trekken? Je harkt nadrukkelijk terug naar vervlogen tijden. Haalt de sound van grootheden naar het nu en geeft er vuige twist aan, of koppelt hun swing aan een arty imago. Seventies, eighties, ze vliegen ons om de oren. Silver Sunshine uit San Diego tapt uit een ander vaatje. En dan vooral dat van de psychedelica. Misschien nu nog niet heel erg hip, maar dat zou zomaar kunnen veranderen.
Als dat het geval is, zijn ze de hype mooi voor geweest. Met bravoure jakkert Silver Sunshine door elf vaak meerstemmige, breedgetrokken nummers. Echt de weg kwijt raken is er niet bij, maar de vroege Pink Floyd kijkt wel mee over de schouder. Soms zijn The Beatles niet ver uit de buurt en klinkt de band prettig Britpopperig. Ach, in onze ‘global village’ is er allang geen onderscheid meer tussen nationaliteiten, dus kunnen we daarover ook wel weer ophouden. Wat wel tot de verbeelding spreekt is hun ge-antedateerde geluid, letterlijk uit vervlogen tijden gerukt.
Silver Sunshine looft op zijn debuut de zomerse, zonnige kant van het bestaan, met een fragiel grijzig randje. De band kiest daartoe een folky aanpak, of de wat meer rockende kant. Steeds glimlacht de zon, steeds ligt er een wazige zweem van aankomend gevaar of duisternis op de loer. Een spannende plaat dus die wel eens de aanzet tot de volgende neo-hype zou kunnen zijn. Blokhakken, bell-bottoms en roze zonnebrillen, om nog maar te zwijgen over een fikse joint, moeten we er zelf bij denken. Zo moeilijk hoeft dat niet te zijn met Silver Sunshine.
http://www.kindamuzik.net/recensie/silver-sunshine/silver-sunshine/8021/
Meer Silver Sunshine op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/silver-sunshine
Deel dit artikel: