Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Van Sky Larkin werd veel verwacht, maar de band zet een wanprestatie neer als het om muziek maken gaat. Het is nog steeds een raadsel hoe het trio is aangenomen bij platenmaatschappij Wichita, waar onder andere ook The Dodos, Los Campesinos! en Simian Mobile Disco onder contract staan.
Het drietal uit Leeds maakt snelle indiepop en -rock en een vergelijking met Los Campesinos! is niet zomaar uit de lucht gegrepen; er zijn veel overeenkomsten te zien. Sky Larkin probeert de gejaagde, soms onnavolgbare ritmes van Los Campesinos! tevergeefs na te doen. Bij de laatstgenoemde kreeg je nog bijna energie te veel, Sky Larkin zuigt al je energie op wanneer je alleen al naar de band luistert. Het kost enorm veel moeite om de pauzeknop niet in te drukken voor een moment rust.
Met twee redelijke nummers probeert Sky Larkin The Golden Spike in elkaar te flansen: 'Fossil, I' en 'Antibodies'. Dat ze 'Fossil, I' gekozen hebben als het beginnummer van de cd, is geen slecht idee. Wanneer je het album opzet heb je nog hoop, maar na een paar minuten verdwijnt dit gevoel. De gemiddelde nummers zijn twee en een halve minuut lang en het trio slaagt er niet eens in om deze korte tijd op te vullen met goede muziek. Daarbij komt ook nog eens de stem van Katie Harkin: ze zingt geknepen, te supersonisch en zonder overtuiging. Met het volume iets te hard lijkt het soms alsof een klein passagiersvliegtuig naast je opstijgt. Je kunt dan echter nog beter naast een vliegveld wonen dan deze cd draaien.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sky-larkin/the-golden-spike/17964/
Meer Sky Larkin op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sky-larkin
Deel dit artikel: