Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sleepy Sun kwam enkele jaren geleden op in het kielzog van bands die de psychedelische rock-'n-rollgeluiden uit de jaren zeventig nieuw leven inbliezen. Dungen bijvoorbeeld, of Black Mountain, met het onvolprezen In the Future. In het begin bleef Sleepy Sun wat achter, maar in 2010 kwam die wondermooie plaat Fever langszij. Introverte, dromerige stukken werden afgewisseld met boeiende psychedelica en opwindende rock, terwijl het dansende aanloopkatje Rachel Fannan de plaat als een 'sirene' naar grote hoogten zong.
Goede platen scheppen verwachtingen, maar als een duidelijke spil van de band wegvalt - Fannan vertrok met ruzie - sta je als band voor een lastige klus. Dat is op de onlangs verschenen cd, Spine Hits, goed te horen. Het geworstel met de juiste richting - meer hits, nog lekker wat artistiek en gedrogeerd dolen of allebei? - zeurt het gehele album lang op de achtergrond door. De ene keer trekt Sleepy Sun het geluid in het openbare, dan weer gaat de band op een goede manier de diepte in, om vervolgens te verzanden in logger werk dat niet kan tippen aan het niveau van weleer.
Ter verduidelijking: neem het toegankelijke 'She Rex', een goede indiehit, of het fijn groovende 'Martyr's Mantra', dat één van de sterkste nummers van de plaat is. Beide songs staan haaks op 'Yellow End', 'Deep War' of de draak van de plaat, het Brits klinkende 'V.O.G.', waarmee Sleepy Sun de aandacht van het naar iets nieuws zoekende Pearl Jampubliek lijkt te willen trekken. En dat is voor een band met zo veel potentie niet de juiste richting. Wat dat betreft is Spine Hits te mager en mist het spanning. Goed, noem het een overgangsplaat van een band die zoekende is. Meer is het niet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sleepy-sun/spine-hits/22965/
Meer Sleepy Sun op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sleepy-sun
Deel dit artikel: