Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Hasseltse Labelman brengt op deze titelloze plaat twee Limburgse bands samen die meer gemeen hebben dan hun afkomst. Ze delen dezelfde drummer, Patrick Calvelo, en maken muziek die in beide gevallen gekenmerkt wordt door lange epische en instrumentale nummers waarin gitaren de boventoon voeren. Maar de aanpak is anders en daarin zit het grote verschil.
Starfield Season combineert ingrediënten die meer in de traditie liggen van de inmiddels grotere namen uit het postrockwereldje. Zo klinkt 'Awakening Streets' een beetje als Mogwai maar dan door Godspeed You! Black Emperor gespeeld. De muzikale teneur is iets donkerder en op die manier ligt een verwijzing naar het Canadese Constellation-label natuurlijk voor de hand.
Het nummer wordt traag opgebouwd, met ritmische regelmaat worden er elementen toegevoegd en langzaam ontwikkelt zich een melodie om na een viertal minuten in stilte te hervallen. Uiteraard is dat maar schijn en na een minuutje duikt er een harde distortiegolf op. Even later wordt het weer stiller en herneemt de initiële melodie zich. Vervolgens voegen ze op 'Satori' een scheutje Windsor For The Derby toe maar voor de overgrote deel wordt er een beetje met dezelfde bouwstenen gegoocheld.
Toegegeven, de distortion klinkt nu eens wat anders en de gitaren worden al eens anders aangeslagen maar tot vernieuwende resultaten komt Starfield Season niet. De band blijft een beetje steken in het knutselen met de genrespecifieke elementen. Doch laten we niet vergeten dat het hier om een debuut gaat.
Willo The Wisp verschilt in die mate van hun geestesgenoten dat ze naast drums enkel drie gitaren en (occasioneel) een synthesizer ter hand nemen. Dit heeft tot gevolg dat de melodieën tot in de puntjes uitgewerkt worden en er een verfrissende gelaagdheid geschapen wordt die je ook bij Explosions In The Sky terugvindt. Hun gedeelte van de CD wordt in ware Karate-stijl ingezet. Na twee maten inleidende gitaaraanslagen ebt het geluid weg en wordt er plaats gemaakt voor een muzikale ingetogenheid. De gitaren leiden elk hun eigen leven en vullen elkaar aan en dat leidt tot subtiele constructies. Zoals bijvoorbeeld op 'Oh! Why Should Wrath Be Mute and Fury Dumb' waar ze het spanningsveld tussen herhaling en variatie aftasten om vervolgens met een gitaarmuur te eindigen. Als dat niet veelbelovend is.
» Bezoek Starfield Seasons website
» Bezoek Willo The Wisps website
http://www.kindamuzik.net/recensie/starfield-season-willo-the-wisp/split-5845/5845/
Meer Starfield Season & Willo The Wisp op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/starfield-season-willo-the-wisp
Deel dit artikel: