Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dru Brinkerhoff en Tony Reed kennen hun klassiekers. In 'My Darkest Days' zetten ze een Creampastiche neer die bijna net zo goed is als de imitatie van Thin Lizzy die Bible of the Devil een tijdje geleden produceerde onder de titel 'Ol' Girl'. Lizzy is trouwens ook een act die het onder de noemer Stone Axe opererende duo kan appreciëren; luister maar naar 'Taking Me Home'.
Dit valt allemaal te plaatsen onder de noemer "beter goed gejat dan slecht verzonnen." Dit is namelijk een plaat waar de lol vanaf spat. Brinkerhoff en Reed hebben overduidelijk geen grotere pretenties dan een stel leuke liedjes maken in de stijl van hun grote voorbeelden uit de jaren zestig en zeventig en in die missie zijn ze perfect geslaagd. De liedjes zijn pakkend en Brinkerhoff is een uitstekende zanger. Dit is muziek waar vrijwel iedereen vrolijk van zal worden.
Een kritiekpuntje is dat Reed, die alle instrumenten heeft ingespeeld, overduidelijk van oorsprong gitarist is. Hij heeft niet de timing van een topdrummer of -bassist. Voor de meer losjes groovende nummers geen probleem, maar het materiaal in de stijl van Cream of Thin Lizzy was nog beter geweest als het strakker was ingespeeld. Stone Axe is namelijk niet het soort act dat dat naderhand nog gaat rechttrekken in Pro Tools.
http://www.kindamuzik.net/recensie/stone-axe/stone-axe/18491/
Meer Stone Axe op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/stone-axe
Deel dit artikel: