Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sugarcult speelt - zoals de naam al doet vermoeden - mierzoete poppy punkrock met een lichte emo-inslag. Eerder al verscheen van het viertal het album Start Static, wat de heren een plek op de Warped Tour 2001 opleverde. Nu is er dan het nieuwe album Palm Trees and Power Lines.
Het is een nogal wisselvallig plaatje geworden. Poppy songs zoals 'She's the Blade' zijn absoluut slaapverwekkend, terwijl de puntige punkrocksongs zoals 'Champagne' en 'Over' er dan weer wel mogen wezen. Werkelijk adembenemend zijn echter pas de ballads op het einde van het schijfje, te weten 'Counting Stars' en 'Sign off'. Wat dat betreft had de band zich dan ook mogen beperken tot de laatste twee categorieën songs. Teksten zijn bovendien niet het sterkste punt van het gezelschap, zoals regelmatig blijkt.
Ongetwijfeld is er echter een grote massa die wel met volle teugen van begin tot eind zal genieten van Palm Trees and Power Lines. Persoonlijk zet ik liever het titelloze schijfje van Jimmy Eat World nog eens op. Dan heb je tenminste continu kwaliteit en daar lijdt de skip-knop van je cd-speler ook nog eens minder onder. Sugarcult weet simpelweg niet continu een hoog niveau vast te houden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sugarcult/palm-trees-and-power-lines/6005/
Meer Sugarcult op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sugarcult
Deel dit artikel: