Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat meteen opvalt aan deze plaat is dat alles productioneel prima in elkaar steekt. Dat mag ook wel. Chris Duckenfield en Richard Brown doen al tien jaar hun ding en brachten zo'n honderd releases uit. Hun muziek doet vermoeden dat ze beschikken over een fantastische studio waar ze inmiddels vrienden hebben gemaakt met elk knopje dat er aanwezig is. Desalniettemin werken zij met minimale geluiden. Dubby deephouse zonder al te veel tierelantijntjes. En microhouse, maar wat minder verdraaid en verknipt dan een Akufen. Hier en daar wordt er wat gestrooid met vocalen. 'Partido Novo'en 'Just One More Thing' met de zwijmelende stem van de Braziliaanse Cyz bijvoorbeeld.
Met 'I need a freak' lijken ze even los te gaan. Een fijn verknipt stemmetje met daaronder slurpende acidgeluidjes. Verder houden de heren de handrem er behoorlijk op en kabbelt de plaat rustig verder. Hoogtepunten zijn er nauwelijks. En daar leent deze muziek zich ook helemaal niet voor. Hier geen opgelegde uitbundigheid. In plaats daarvan subtiele en huppelende baslijntjes die de dansende massa heupwiegend en vingerknippend naar de dansvloer duwen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/swag/no-such-thing/2920/
Meer Swag op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/swag
Deel dit artikel: