Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Mag ik even heel blij zijn dat er mensen als Colin Meloy bestaan? Niet zozeer om deze ietwat overbodige EP (een tussendoortje heet zoiets) maar wel om het feit dat de beste man nog zo’n pure romanticus is die zijn fantasieën en gedachtenspinsels op wonderlijke wijze in liedjes om kan toveren. Dat bewees hij al twee jaar op rij met twee schitterende albums die deden denken aan In the Aeroplane over the Sea van Neutral Milk Hotel. Vooral die stem, maar ook de semi-antieke verhaaltjes en de surreële plaatjes die worden geschetst.
Voor deze EP heeft Meloy twee fijne nummers van het vorig jaar verschenen Her Majesty The Decemberists geleend. ‘Billy the Liar’, een springerig en nerdy countrynummer, en ‘Los Angeles, I’m Yours’ een ode aan de stad en tevens een traag folkpopliedje dat opgesierd met een melancholische mondharmonika heerlijk langswalst. ‘Everything I Try To Do, Nothing Seems To Turn Out Right’, de titel zegt niets over The Decemberists overigens, is een van de twee nieuwe nummers en valt het meest op. Niet heel bijzonder, maar het niemendalletje ‘Sunshine’ is helemaal te verwaarlozen. Voor de twijfelaars is dit misschien een goede instap, al zijn er op de twee eerder uitgebrachte albums mooiere dingen te vinden dan op Billy Liar. Overbodig dus.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-decemberists/billy-liar/7285/
Meer The Decemberists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-decemberists
Deel dit artikel: