Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als je wordt geboren in een arbeiderswijk van een tamelijk troosteloze en grauwe Engelse stad heb je feitelijk twee kansen om te ontsnappen aan een leven vol verveling en apathie. Het is de droom van menig jochie. Het als profvoetballer schoppen tot de grote stadions, of als begenadigd muzikant je deuntjes kunnen spelen in The Astoria of de Brixton Academy.
Dat escapisme uit een grauwe Dickens-achtige omgeving is een aloud motief in de Engelse rockmuziek. Ook het uit Coventry afkomstige The Enemy refereert er op de veelzeggend getitelde debuutplaat We’ll Live And Die In These Towns gretig aan. Met als doel uiteindelijk toch vooral als succesvolle branieschoppers in prominentere oorden te sterven.
Of die uitbraak (en daarmee gepaard de doorbraak) met de eerste plaat werkelijk gestalte gaat krijgen is nog maar afwachten. The Enemy’s eersteling is zeker geen slechte plaat, maar mist gezien de thematische rauwheid toch nog wel de scherpe rafelrandjes om écht als het epos van een stel working class heroes te klinken.
Catchy nummers maken kunnen de drie jochies overigens best wel. ‘Away From Here’ en ‘Had Enough’ zijn strak klinkende Britpopliedjes in een stijl die doet vermoeden dat Paul Weller ze als kids muzikaal flink bij de lurven heeft gegrepen.
Dit zijn geen poespaskereltjes, gewoon een stel puisterige straatschoffies die hun energieke muzikale staaltjes op je af willen vuren. Live met nog veel meer volle én rauwe kracht dan op plaat. De enige wijze raad die je dit soort lads kan geven om de huidige albumtitel niet bewaarheid te laten worden is bij de volgende plaat dat échte schuurpapieren geluid te laten horen van de stad waaruit ze willen ontsnappen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-enemy/we-ll-live-and-die-in-these-towns/15873/
Meer The Enemy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-enemy
Deel dit artikel: