Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het derde, laatste en langverwachte album van Jayceon Terrell Taylor – alias The Game – is vernoemd naar de belangrijkste luchthaven van Californië; L.A.X. Deze luchthaven wordt gezien als de poort naar de stad der engelen (Los Angeles) en gatekeeper The Game gunt ons een kijkje in zijn wereld. Hoewel zijn tweede album veel hoogtepunten kent, is het toch beduidend minder dan debuut The Documentary. De hamvraag is dan ook: koopt de luisteraar met L.A.X een kaartje voor de economy- of businessclass?
De plaat trapt af met een donkere en melancholische track geproduceerd door J.R. Rotem. De zang wordt wederom verzorgd door Shorty, die zich al eerder liet gelden op de titelsong van Doctor's Advocate, met Busta Rhymes. Aanzienlijk gretiger klinkt het 'Bulletproof Diaries', waar Wu-Tang-lid Reakwon een overtuigende guest verse verzorgt. Dit in tegenstelling tot de meer zoetsappige pop/r&b- tracks waarin The Game wordt bijgestaan door onder anderen Ne-Yo en Keyshia Cole.
Speciale vermelding verdient het conceptuele 'Never Can Say Goodbye' met Latoya Williams, waarin The Game, na een kort gemixt fragment van de verslaggeving over het overlijden van Tupac, Biggie en Eazy-E, in diens huiden kruipt. Elke rapper krijgt een alinea toebedeeld: "Picture me rollin' in that black BM-dub, heading to the club / Fresh out of that Tyson fight, beamer al rimmed up." De voortslepende drums, basgitaaraccenten en het bellenspel doen de rest. Evenals op de voorgaande platen levert Kanye West wederom een magnifieke productie. Tezamen met Common voorziet hij de luisteraar met 'Angel' van een relaxed, hitgevoelig deuntje, zonder de kenmerkende G-funk te schuwen.
De muzikale indruk die L.A.X achterlaat is zowel optimistisch als typerend: de zomerse vibe van de westkust is de luchtige en frivole coating op de toch wel kenmerkende voortslepende drumpartijen die op alle albums van The Game zo prominent aanwezig zijn. Dit maakt deze derde plaat wellicht iets lichter verteerbaar dan haar voorgangers
Onlangs gaf The Game te kennen best zonder een Dr. Dre-productie op z’n album te kunnen. L.A.X spreekt dit niet tegen, maar toch: voor een waardige opvolger van The Documentary moet er nog een tandje bij.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-game/l-a-x/17437/
Meer The Game op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-game
Deel dit artikel: