• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Go Find | Stars on the Wall

Arctisch zonlicht boven Kontich.
CD, Morr Music/Konkurrent

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 07 april 2007

Begin juni speelt The Go Find twee shows in IJsland om er de Morr Music Labelnight te stutten. Geen twijfel mogelijk dat het gloednieuwe Stars on the Wall, geruggensteund door het arctische zonlicht, daar onder een prima gesternte zijn beslag krijgt.

Met de accuratesse van een theorema is de slotsom van debuutplaat Miami voor The Go Find intussen bewaarheid geworden. “Een interessante toevoeging aan het indietronics-universum die de deuren naar het buitenland voorzichtig op een kiertje zet”. Dieter Sermeus is intussen goed twee jaar ouder en mocht naast de Europese ook reeds podia in de Verenigde Staten en Japan besnuffelen.

De gewezen bezieler van Orange Black trok echter een streep onder het eenzame bricoleren van songs en betrok zijn vierkoppige live-band bij het opnameproces. Dat levert een pak verleidelijke melodieën op die met behulp van gitaar, bas, drums en analoge synthesizers ontkiemen tot behouden, maar voldragen, transparante songs.

Opener ‘Beautiful Night’ en het met een pulserend baslijntje opgesmukte ‘Dictionary’ hoeven amper onder te doen voor single ‘New Year’ en daarvan is inmiddels geweten dat het een verdomd knap nummer is. Ook ‘Adrenaline’ vaart wel bij het gebruik van een ritmebox en het gefröbel aan een analoge synthesizer.

Dat Orange Black Sermeus nog steeds in het bloed zit, mag men afleiden uit akoestische mijmeringen als ‘Downtown’ en ‘Monday Morning’. Het geeft de plaat wat meer reliëf en behoedt ze voor een al te eenduidig karakter. Voorts is het jammer dat zijn roots in Kontich liggen en niet in Hoboken.

Een leugentje om bestwil kan nooit kwaad, er mogen namelijk handen voor in het vuur gestoken worden (luister zelf maar eens naar ’25 Years’ of 'I Don’t Wanna’) dat de man met een Amerikaans paspoort het nòg verder geschopt had. Toegegeven, Dieter Sermeus bekt een pak moeilijker dan Ben Gibbard (Death Cab for Cutie, The Postal Service) of Andrew Kenny (American Analog Set), nietwaar?

Nog meegeven dat er hier ook in de staart nog aardig wat venijn zit: ‘Kid OK’ is een spontane sollicitatie aan Thom Yorke, ‘Everything is Low’ ligt in het verlengde van de rest van de plaat, maar dan nog pakkender en nog beter.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-go-find/stars-on-the-wall/15190/
Meer The Go Find op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-go-find